Layers / Lagen is een gelaagdheid die een herkomst geeft aan een bovenlaag: het brengt het lichaam, dat als een territorium wordt beschouwd, in kaart en maakt daarbij gebruik van de hoofdlijnen van mijn ervaringen met beweging en visueel onderzoek.
Lagen van materiaal, lagen van beweging, lagen van beelden en herinneringen, lagen van waarneming om te komen tot de dagelijkse bovenlaag die lichaam wordt genoemd. Lichaam als territorium. Beweging als taal.”

« Popsongs » is een solo in concertvorm waarbij Melanie Munt de muziekaliteit van de beweging onderzoekt. Hoe kan je zingen zonder stem, enkel met je lichaam ? Er wordt geen gebruik gemaakt van vooraf opgenomen of live gespeelde muziek. Melanie presenteert een repertoire aan in stilte gedanste liedjes, elk in een andere sfeer, waarbij de beweging van het lichaam de muziek uitdrukt of visualiseert. Het enige andere « fysieke » element op de scene is het bewegend licht, ontworpen door Tom Heene.

« Popsongs » is een solo in concertvorm waarbij Melanie Munt de muziekaliteit van de beweging onderzoekt. Hoe kan je zingen zonder stem, enkel met je lichaam ? Er wordt geen gebruik gemaakt van vooraf opgenomen of live gespeelde muziek. Melanie presenteert een repertoire aan in stilte gedanste liedjes, elk in een andere sfeer, waarbij de beweging van het lichaam de muziek uitdrukt of visualiseert. Het enige andere « fysieke » element op de scene is het bewegend licht, ontworpen door Tom Heene.

Een 7 dagen durende toneelvoorstelling die zich 31 meter boven de Anspachlaan in Brussel ontvouwt.
De tragische loop van een man die KOMT, ZIET, SPREEKT en – in een poging zijn toehoorders te omarmen – VALT.

Een totaalevenement waarbij ritualiteit, identiteit en taal centraal staan.
PONi bespeelt moleculen, als een schimmel die spelletjes speelt op het skelet van de kunst, als een transformator met embryonale vitaliteit.

Layers / Lagen is een gelaagdheid die een herkomst geeft aan een bovenlaag: het brengt het lichaam, dat als een territorium wordt beschouwd, in kaart en maakt daarbij gebruik van de hoofdlijnen van mijn ervaringen met beweging en visueel onderzoek.
Lagen van materiaal, lagen van beweging, lagen van beelden en herinneringen, lagen van waarneming om te komen tot de dagelijkse bovenlaag die lichaam wordt genoemd. Lichaam als territorium. Beweging als taal.”

Een totaalevenement waarbij ritualiteit, identiteit en taal centraal staan.
PONi bespeelt moleculen, als een schimmel die spelletjes speelt op het skelet van de kunst, als een transformator met embryonale vitaliteit.

Layers / Lagen is een gelaagdheid die een herkomst geeft aan een bovenlaag: het brengt het lichaam, dat als een territorium wordt beschouwd, in kaart en maakt daarbij gebruik van de hoofdlijnen van mijn ervaringen met beweging en visueel onderzoek.
Lagen van materiaal, lagen van beweging, lagen van beelden en herinneringen, lagen van waarneming om te komen tot de dagelijkse bovenlaag die lichaam wordt genoemd. Lichaam als territorium. Beweging als taal.”

Een totaalevenement waarbij ritualiteit, identiteit en taal centraal staan.
PONi bespeelt moleculen, als een schimmel die spelletjes speelt op het skelet van de kunst, als een transformator met embryonale vitaliteit.

Een totaalevenement waarbij ritualiteit, identiteit en taal centraal staan.
PONi bespeelt moleculen, als een schimmel die spelletjes speelt op het skelet van de kunst, als een transformator met embryonale vitaliteit.

Een totaalevenement waarbij ritualiteit, identiteit en taal centraal staan.
PONi bespeelt moleculen, als een schimmel die spelletjes speelt op het skelet van de kunst, als een transformator met embryonale vitaliteit.

« Popsongs » is een solo in concertvorm waarbij Melanie Munt de muziekaliteit van de beweging onderzoekt. Hoe kan je zingen zonder stem, enkel met je lichaam ? Er wordt geen gebruik gemaakt van vooraf opgenomen of live gespeelde muziek. Melanie presenteert een repertoire aan in stilte gedanste liedjes, elk in een andere sfeer, waarbij de beweging van het lichaam de muziek uitdrukt of visualiseert. Het enige andere « fysieke » element op de scene is het bewegend licht, ontworpen door Tom Heene.

All natural zapt van stand-up comedy naar ingestudeerde Las Vegas-danspasjes. De showgirl lijkt na een maand ronddolen in het woud te voorschijn te komen aan de rand van het bos; ze ziet er onder die modder een beetje slordig uit, meer dier dan mens eigenlijk – haar excuses, beloftes en uitbarstingen doorsijpelen en vervormen mekaar.
All natural ontstond door research naar de steeds verder afbrokkelende mythe van de natuurlijkheid – en naar onze hunker ernaar, atijd en overal, of we nu op zoek zijn naar voedsel of naar een persoonlijkheid.
All natural eindigt in twijfel aan de waarachtigheid van het podium in het bijzonder en sociaal contact in het algemeen.
Alsof onze instincten, door ze diep te begraven en waar mogelijk scheef te trekken, zouden te vertrouwen zijn om onze problemen op te lossen.

‘Ik heb een instinct voor falen, ik ruik dat het eraan komt. Heel natuurlijk, allemaal. O ja, ik begin het nu heel goed te ruiken…’

Een totaalevenement waarbij ritualiteit, identiteit en taal centraal staan.
PONi bespeelt moleculen, als een schimmel die spelletjes speelt op het skelet van de kunst, als een transformator met embryonale vitaliteit.

All natural zapt van stand-up comedy naar ingestudeerde Las Vegas-danspasjes. De showgirl lijkt na een maand ronddolen in het woud te voorschijn te komen aan de rand van het bos; ze ziet er onder die modder een beetje slordig uit, meer dier dan mens eigenlijk – haar excuses, beloftes en uitbarstingen doorsijpelen en vervormen mekaar.
All natural ontstond door research naar de steeds verder afbrokkelende mythe van de natuurlijkheid – en naar onze hunker ernaar, atijd en overal, of we nu op zoek zijn naar voedsel of naar een persoonlijkheid.
All natural eindigt in twijfel aan de waarachtigheid van het podium in het bijzonder en sociaal contact in het algemeen.
Alsof onze instincten, door ze diep te begraven en waar mogelijk scheef te trekken, zouden te vertrouwen zijn om onze problemen op te lossen.

‘Ik heb een instinct voor falen, ik ruik dat het eraan komt. Heel natuurlijk, allemaal. O ja, ik begin het nu heel goed te ruiken…’

Een totaalevenement waarbij ritualiteit, identiteit en taal centraal staan.
PONi bespeelt moleculen, als een schimmel die spelletjes speelt op het skelet van de kunst, als een transformator met embryonale vitaliteit.

« Popsongs » is een solo in concertvorm waarbij Melanie Munt de muziekaliteit van de beweging onderzoekt. Hoe kan je zingen zonder stem, enkel met je lichaam ? Er wordt geen gebruik gemaakt van vooraf opgenomen of live gespeelde muziek. Melanie presenteert een repertoire aan in stilte gedanste liedjes, elk in een andere sfeer, waarbij de beweging van het lichaam de muziek uitdrukt of visualiseert. Het enige andere « fysieke » element op de scene is het bewegend licht, ontworpen door Tom Heene.

Een totaalevenement waarbij ritualiteit, identiteit en taal centraal staan.
PONi bespeelt moleculen, als een schimmel die spelletjes speelt op het skelet van de kunst, als een transformator met embryonale vitaliteit.