Eén keer per maand gooien we tijdens openoffice samen de deur van onze werkingen open, telkens op een andere culturele plek in Brussel. Iedereen die op zoek is naar advies over projecten in de podiumkunsten, of graag ervaring wil uitwisselen, is welkom. We bespreken specifieke thema’s tijdens een infosessie/workshop en organiseren vervolgens een moment voor alle mogelijke vragen. Hou onze agenda of Facebookpagina in de gaten voor nieuwe data!
Met steun van www.cultuurculture.be
Gesproken talen: Nederlands, Engels, Frans, ea....
The Oceanographies Institute (TOI) werd in 2018 opgestart door Marialena Marouda om later te worden vervoegd door componist Charlie Usher en performancemaker Elpida Orfanidou. Het project bestudeert de verwantschap tussen mens en oceaan. Door zich te focussen op het verband tussen deze twee waterlichamen, wil TOI bijzondere aandacht schenken aan hun affectieve en sensuele raakpunten.
TOI bestudeert dus de relatie van handen tot modder, oren tot het breken van de golven, voeten tot het gevoel van zinken, veeleer dan de oceaan 'op zich', alsof ze verstoken is van menselijke aanwezigheid. Het instituut verzamelt, analyseert en simuleert de persoonlijke verhalen van individuen over hun ontmoeting met de oceaan. Op die manier wil TOI zich niet alleen profileren als een instituut maar ook als een oceaan. Enerzijds wil TOI een proces van institutionalisering ondergaan van waaruit de persoonlijke kennis van...
The Oceanographies Institute (TOI) werd in 2018 opgestart door Marialena Marouda om later te worden vervoegd door componist Charlie Usher en performancemaker Elpida Orfanidou. Het project bestudeert de verwantschap tussen mens en oceaan. Door zich te focussen op het verband tussen deze twee waterlichamen, wil TOI bijzondere aandacht schenken aan hun affectieve en sensuele raakpunten.
TOI bestudeert dus de relatie van handen tot modder, oren tot het breken van de golven, voeten tot het gevoel van zinken, veeleer dan de oceaan 'op zich', alsof ze verstoken is van menselijke aanwezigheid. Het instituut verzamelt, analyseert en simuleert de persoonlijke verhalen van individuen over hun ontmoeting met de oceaan. Op die manier wil TOI zich niet alleen profileren als een instituut maar ook als een oceaan. Enerzijds wil TOI een proces van institutionalisering ondergaan van waaruit de persoonlijke kennis van...
Dit stuk spruit voort uit de wens om een dansvoorstelling te maken binnen de biotoop van een al bestaande dansstijl waarbij de verkenning van zijn intrinsieke complexiteit als vertrekpunt wordt genomen voor de uitwerking van een choreografisch object. Farmer Train Swirl – Étude is een gevoelsmatig bewegingsonderzoek op het gebied van house dance – een stijl die in de clubs van Chicago & New York in de vroege jaren tachtig ontstond.
Cassiel Gaube stortte zich 2 jaar lang op het leren en inoefenen van house dance in de energieke clubscenes van Parijs en New York. Zo ontstond deze solo. Sampling, appropriation & transformatie vormen het middelpunt van deze dansstijl die op zich al een synthese en uitwerking van andere dansstijlen is, waaronder hiphop, salsa, rasta dance en tapdans. Door deze principes met elkaar te verbinden, wordt het project van de artiest minder als een creatie ex nihilo gezien, maar eerder als het resultaat van...
Currents ontvouwt zich in twee delen, als een installatie en een performance. De installatie verkent de eenvoudigste vorm, een lijn, omgevormd tot lichtsculptuur. Door herhaling tekenen zich niet alleen ritme, ruimte en licht af, maar ook de bewegingen van een danser. Hij zal de bewegende sculptuur ontmoeten en confronteren in een poging om de relatie tussen mens en machine opnieuw vorm te geven.
De oorspronkelijke staat van vervreemding wordt tot het uiterste gedreven om een poëtisch rijk te betreden, een gelaagd landschap om in weg te dromen. Zo willen de installatie en de performance onze huidige positie onthullen als entiteiten die gedwongen zijn om zich aan te passen aan een wereld die zowel op technologisch als sociaal-politiek steeds verandert. Hoe gaan we met deze situaties om? Hoe vinden we voortdurend een nieuw evenwicht in onze eigen omgeving en hoe gaan we hier op grotere schaal...
In het begin was er slechts vormeloze duisternis. Al eeuwenlang vertelt de mens zichzelf uiteenlopende verhalen over wat daarna kwam: het ontstaan van de wereld. In SUN-SET trachten Ezra Veldhuis, Bosse Provoost en Oshin Albrecht te achterhalen hoe een ‘kosmogonisch moment’ kan worden verbeeld, het fragiele moment waarop ‘niets’ omslaat in ‘iets’.
Schipperend tussen licht en duisternis, abstractie en figuratie, roept SUN-SET bastaardwerelden op, in een theaterzaal die zelf wel lijkt te leven. Een intieme performance die je tot bij - of tot net voorbij - de grenzen van je verbeelding brengt.
In Dreamline Mothership INC neemt een betoverde stewardess het publiek mee aan boord van het moederschip voor een geleide meditatie, een denkbeeldige sciencefiction reis in de kosmische baarmoeder, het mythologische ontstaan van het universum.
Aan boord van het moederschip worden de toeschouwers langs het vaginale pad geleid, en passeren hierbij verschillende poorten die opengaan en de reis naar de eigen intimiteit en verlangen uitdiepen, om aldus een droomachtig voorstelling te creëren. De kosmische baarmoeder wordt opgevat als een zwart gat in het universum van waaruit alle dromen kunnen ontstaan. Het verhaal ontvouwt zich in een gesproken tekst, die nu eens wordt gezongen en waarop dan weer wordt gedanst, met op de achtergrond een hemelse soundtrack...
Gisterenavond zag ik jou in mijn gedachten op de dansvloer. Je lachte naar mij. Mama is aan het zingen in de woonkamer. De radio staat aan. “Hoe kan ik jou niet bewonderen … je zit immers voor altijd in mijn hoofd, mijn dromen en mijn hart”. Liefde, mijn hoofd tolt.
De romantische muziek van tal van Spaanssprekende artiesten uit de jaren 1960 is terug in... nu deze songs begin de jaren 2010 weerklinken in het Costa Ricaanse nachtleven. Plancha was de naam die later aan dit genre werd gegeven. Het genre dat de nostalgische muziek waar onze moeders en grootmoeders tijdens het huishouden naar luisterden, weer tot leven bracht (letterlijk vertaald betekent música de plancha immers ‘muziek voor het strijken’). De songs, die één en al theatraliteit zijn en vaak de droombeelden en het hartzeer...
In Dreamline Mothership INC neemt een betoverde stewardess het publiek mee aan boord van het moederschip voor een geleide meditatie, een denkbeeldige sciencefiction reis in de kosmische baarmoeder, het mythologische ontstaan van het universum.
Aan boord van het moederschip worden de toeschouwers langs het vaginale pad geleid, en passeren hierbij verschillende poorten die opengaan en de reis naar de eigen intimiteit en verlangen uitdiepen, om aldus een droomachtig voorstelling te creëren. De kosmische baarmoeder wordt opgevat als een zwart gat in het universum van waaruit alle dromen kunnen ontstaan. Het verhaal ontvouwt zich in een gesproken tekst, die nu eens wordt gezongen en waarop dan weer wordt gedanst, met op de achtergrond een hemelse soundtrack...
Eén keer per maand gooien we tijdens openoffice samen de deur van onze werkingen open, telkens op een andere culturele plek in Brussel. Iedereen die op zoek is naar advies over projecten in de podiumkunsten, of graag ervaring wil uitwisselen, is welkom. We bespreken specifieke thema’s tijdens een infosessie/workshop en organiseren vervolgens een moment voor alle mogelijke vragen. Hou onze agenda of Facebookpagina in de gaten voor nieuwe data!
Met steun van www.cultuurculture.be
Gesproken talen: Nederlands, Engels, Frans, ea....
Theatermaker en beeldend kunstenaar Dolores Bouckaert brengt Mary Ventura and the Ninth Kingdom van Sylvia Plath, een donker verhaal over vrouwelijke ‘agency’ en onafhankelijkheid, over leven en dood, op scène.
De intieme performance Everybody has to leave home sometime focust op de keuzemogelijkheden van heldin Mary Ventura. Als jonge vrouw wordt ze door haar ouders op de trein gezet voor een reis zonder haltes en met onbekende bestemming. Ze voelt onrust en angst, ze wil niet zomaar mee met de anderen. Een bijzondere passagier wijst erop dat ze wel kan kiezen: "Trek aan de noodrem Mary!" Mary gaat niet verder met de anderen en kiest voor het onbekende. Kunnen wij ook de noodrem...
In Soirée d’études breidt Cassiel Gaube het onderzoek van zijn solo Farmer Train Swirl – Étude uit en creëert hij een stuk dat de rijke woordenschat van house dance in een steeds evoluerende en groeiende reeks van études exploreert.
Een étude, in de muzikale zin van het woord, is een compositie die bedoeld is om de mogelijkheden van een bepaalde techniek te verkennen en ermee te experimenteren, vergelijkbaar met de manier waarop house dance wordt beoefend. Puttend uit bekende bewegingen binnen house dance, zoekt de danser naar variaties op deze passen en naar inventieve manieren om ze samen te verwoorden. Deze gedeelde kennis laat toe de dans van de ander als het ware te lezen. Samen met ervaren street dansers wil Cassiel...
Dit stuk spruit voort uit de wens om een dansvoorstelling te maken binnen de biotoop van een al bestaande dansstijl waarbij de verkenning van zijn intrinsieke complexiteit als vertrekpunt wordt genomen voor de uitwerking van een choreografisch object. Farmer Train Swirl – Étude is een gevoelsmatig bewegingsonderzoek op het gebied van house dance – een stijl die in de clubs van Chicago & New York in de vroege jaren tachtig ontstond.
Cassiel Gaube stortte zich 2 jaar lang op het leren en inoefenen van house dance in de energieke clubscenes van Parijs en New York. Zo ontstond deze solo. Sampling, appropriation & transformatie vormen het middelpunt van deze dansstijl die op zich al een synthese en uitwerking van andere dansstijlen is, waaronder hiphop, salsa, rasta dance en tapdans. Door deze principes met elkaar te verbinden, wordt het project van de artiest minder als een creatie ex nihilo gezien, maar eerder als het resultaat van...
In Soirée d’études breidt Cassiel Gaube het onderzoek van zijn solo Farmer Train Swirl – Étude uit en creëert hij een stuk dat de rijke woordenschat van house dance in een steeds evoluerende en groeiende reeks van études exploreert.
Een étude, in de muzikale zin van het woord, is een compositie die bedoeld is om de mogelijkheden van een bepaalde techniek te verkennen en ermee te experimenteren, vergelijkbaar met de manier waarop house dance wordt beoefend. Puttend uit bekende bewegingen binnen house dance, zoekt de danser naar variaties op deze passen en naar inventieve manieren om ze samen te verwoorden. Deze gedeelde kennis laat toe de dans van de ander als het ware te lezen. Samen met ervaren street dansers wil Cassiel...
Theatermaker en beeldend kunstenaar Dolores Bouckaert brengt Mary Ventura and the Ninth Kingdom van Sylvia Plath, een donker verhaal over vrouwelijke ‘agency’ en onafhankelijkheid, over leven en dood, op scène.
De intieme performance Everybody has to leave home sometime focust op de keuzemogelijkheden van heldin Mary Ventura. Als jonge vrouw wordt ze door haar ouders op de trein gezet voor een reis zonder haltes en met onbekende bestemming. Ze voelt onrust en angst, ze wil niet zomaar mee met de anderen. Een bijzondere passagier wijst erop dat ze wel kan kiezen: "Trek aan de noodrem Mary!" Mary gaat niet verder met de anderen en kiest voor het onbekende. Kunnen wij ook de noodrem...
In Soirée d’études breidt Cassiel Gaube het onderzoek van zijn solo Farmer Train Swirl – Étude uit en creëert hij een stuk dat de rijke woordenschat van house dance in een steeds evoluerende en groeiende reeks van études exploreert.
Een étude, in de muzikale zin van het woord, is een compositie die bedoeld is om de mogelijkheden van een bepaalde techniek te verkennen en ermee te experimenteren, vergelijkbaar met de manier waarop house dance wordt beoefend. Puttend uit bekende bewegingen binnen house dance, zoekt de danser naar variaties op deze passen en naar inventieve manieren om ze samen te verwoorden. Deze gedeelde kennis laat toe de dans van de ander als het ware te lezen. Samen met ervaren street dansers wil Cassiel...
In newpolyphonies staan de 4 zangers van HYOID op het podium met 15 lokale participanten in een vreemde hoogmis over het kleine verschil met grote impact.
Manyfold, meditative, monstrous, machinic, Messianic, muted, mimetic, minuscule, methodical, mighty, momentary, mystical.
Geïnspireerd door insecten, klimaatmarsen en vliegverkeer dat tot stilstand komt, is het leidmotief in dit concert/performance niet het luide scanderen van de menigte, maar de ervaring dat ieder individu - als een schakel in een keten - een vortex van klanken in beweging kan zetten.
Het proces voor newpolyphonies heeft ook geleid tot de installatie newpolyphonies rewired, een immersieve ervaring waarbij 20 luidsprekers een bewegend landschap creëren voor een zoete sonische...
In het begin was er slechts vormeloze duisternis. Al eeuwenlang vertelt de mens zichzelf uiteenlopende verhalen over wat daarna kwam: het ontstaan van de wereld. In SUN-SET trachten Ezra Veldhuis, Bosse Provoost en Oshin Albrecht te achterhalen hoe een ‘kosmogonisch moment’ kan worden verbeeld, het fragiele moment waarop ‘niets’ omslaat in ‘iets’.
Schipperend tussen licht en duisternis, abstractie en figuratie, roept SUN-SET bastaardwerelden op, in een theaterzaal die zelf wel lijkt te leven. Een intieme performance die je tot bij - of tot net voorbij - de grenzen van je verbeelding brengt.
Eén keer per maand gooien we tijdens openoffice samen de deur van onze werkingen open, telkens op een andere culturele plek in Brussel. Iedereen die op zoek is naar advies over projecten in de podiumkunsten, of graag ervaring wil uitwisselen, is welkom. We bespreken specifieke thema’s tijdens een infosessie/workshop en organiseren vervolgens een moment voor alle mogelijke vragen. Hou onze agenda of Facebookpagina in de gaten voor nieuwe data!
Met steun van www.cultuurculture.be
Gesproken talen: Nederlands, Engels, Frans, ea....
In Dreamline Mothership INC neemt een betoverde stewardess het publiek mee aan boord van het moederschip voor een geleide meditatie, een denkbeeldige sciencefiction reis in de kosmische baarmoeder, het mythologische ontstaan van het universum.
Aan boord van het moederschip worden de toeschouwers langs het vaginale pad geleid, en passeren hierbij verschillende poorten die opengaan en de reis naar de eigen intimiteit en verlangen uitdiepen, om aldus een droomachtig voorstelling te creëren. De kosmische baarmoeder wordt opgevat als een zwart gat in het universum van waaruit alle dromen kunnen ontstaan. Het verhaal ontvouwt zich in een gesproken tekst, die nu eens wordt gezongen en waarop dan weer wordt gedanst, met op de achtergrond een hemelse soundtrack...
Gisterenavond zag ik jou in mijn gedachten op de dansvloer. Je lachte naar mij. Mama is aan het zingen in de woonkamer. De radio staat aan. “Hoe kan ik jou niet bewonderen … je zit immers voor altijd in mijn hoofd, mijn dromen en mijn hart”. Liefde, mijn hoofd tolt.
De romantische muziek van tal van Spaanssprekende artiesten uit de jaren 1960 is terug in... nu deze songs begin de jaren 2010 weerklinken in het Costa Ricaanse nachtleven. Plancha was de naam die later aan dit genre werd gegeven. Het genre dat de nostalgische muziek waar onze moeders en grootmoeders tijdens het huishouden naar luisterden, weer tot leven bracht (letterlijk vertaald betekent música de plancha immers ‘muziek voor het strijken’). De songs, die één en al theatraliteit zijn en vaak de droombeelden en het hartzeer...
Theatermaker en beeldend kunstenaar Dolores Bouckaert brengt Mary Ventura and the Ninth Kingdom van Sylvia Plath, een donker verhaal over vrouwelijke ‘agency’ en onafhankelijkheid, over leven en dood, op scène.
De intieme performance Everybody has to leave home sometime focust op de keuzemogelijkheden van heldin Mary Ventura. Als jonge vrouw wordt ze door haar ouders op de trein gezet voor een reis zonder haltes en met onbekende bestemming. Ze voelt onrust en angst, ze wil niet zomaar mee met de anderen. Een bijzondere passagier wijst erop dat ze wel kan kiezen: "Trek aan de noodrem Mary!" Mary gaat niet verder met de anderen en kiest voor het onbekende. Kunnen wij ook de noodrem...
Wat als de schouwburg de maag van een enorme walvis was? Of nee wacht, een futuristisch, volslagen ongekend ecosysteem? Begeesterd door onder meer de poëzie van Inger Christensen en de eco sciencefiction van Jeff Vandermeer, zetten Ezra Veldhuis en Bosse Provoost het volledige technische theaterapparaat in om uw verbeelding wagenwijd open te zetten.
In Indoor Weather staan licht, geluid en theatertrekken op gelijke voet met de menselijke performers. Al deze elementen zijn verwikkeld in een mysterieus spel waarvan de spelregels net buiten het bereik liggen van ons begrip. Een schimmelgroen schijnsel valt opeens op het podium en breidt zich daarna als een olievlek uit doorheen de schouwburg; een speler brengt fragmenten uit it, de monumentale gedichtencyclus uit 1969 van de Deense dichteres Inger Christensen; klanklandschappen zwellen en krimpen in de ruimte als waren het...
In Tactile Quartet(s) bouwt Vera Tussing verder op haar choreografische praktijk waarin ze het potentiële zintuiglijke engagement van het publiek onderzoekt. Het stuk zet het strijkkwartet Quatuor MP4 in communicatie met vier dansers – Yoh Morishita, Zoltán Vakulya, Esse Vanderbruggen, Vera Tussing – en nodigt het publiek uit voor een gelaagde en multi-zintuiglijke ontmoeting tussen beweging en geluid.
Vier muzikanten spelen passages uit diverse kwartetten, gaande van Franz Schubert, Florence Price tot hedendaagse werken van Georg Friedrich Haas, Michael Picknett en Caroline Shaw. Op het moment dat de muzikanten zich aan één-op-één aanrakingen met het publiek overgeven, creëren ze een fysiek tegenspel. Alles vloeit voort uit aanraking: een strijkstok op een snaar, een arm op een schouder, een akoestische ervaring op je huid. De dansers bemiddelen de ontmoeting tussen muzikaliteit en tastzin door een choreografie die heen en weer slingert tussen...
In Tactile Quartet(s) bouwt Vera Tussing verder op haar choreografische praktijk waarin ze het potentiële zintuiglijke engagement van het publiek onderzoekt. Het stuk zet het strijkkwartet Quatuor MP4 in communicatie met vier dansers – Yoh Morishita, Zoltán Vakulya, Esse Vanderbruggen, Vera Tussing – en nodigt het publiek uit voor een gelaagde en multi-zintuiglijke ontmoeting tussen beweging en geluid.
Vier muzikanten spelen passages uit diverse kwartetten, gaande van Franz Schubert, Florence Price tot hedendaagse werken van Georg Friedrich Haas, Michael Picknett en Caroline Shaw. Op het moment dat de muzikanten zich aan één-op-één aanrakingen met het publiek overgeven, creëren ze een fysiek tegenspel. Alles vloeit voort uit aanraking: een strijkstok op een snaar, een arm op een schouder, een akoestische ervaring op je huid. De dansers bemiddelen de ontmoeting tussen muzikaliteit en tastzin door een choreografie die heen en weer slingert tussen...
Voor de nieuwe performance Forest Silent Gathering van Begüm Erciyas komt een groep toeschouwers bij zonsondergang samen in een bos en met een hoofdtelefoon op luisteren ze naar een soundtrack. Er ontstaat een audio-sociale architectuur waarin iedereen samen alleen kan zijn. Door te spelen met afstand wordt aangezet tot het ontdekken van een nieuwe nabijheid. Afwezige figuren worden protagonisten. Terwijl de gemeenschappelijke ruimte vorm krijgt en veranderingen ondergaat, doet Forest Silent Gathering ons stilstaan bij de band tussen mensen, bossen en verhalen. Wat is het dat ons samen houdt?
In Soirée d’études breidt Cassiel Gaube het onderzoek van zijn solo Farmer Train Swirl – Étude uit en creëert hij een stuk dat de rijke woordenschat van house dance in een steeds evoluerende en groeiende reeks van études exploreert.
Een étude, in de muzikale zin van het woord, is een compositie die bedoeld is om de mogelijkheden van een bepaalde techniek te verkennen en ermee te experimenteren, vergelijkbaar met de manier waarop house dance wordt beoefend. Puttend uit bekende bewegingen binnen house dance, zoekt de danser naar variaties op deze passen en naar inventieve manieren om ze samen te verwoorden. Deze gedeelde kennis laat toe de dans van de ander als het ware te lezen. Samen met ervaren street dansers wil Cassiel...
Voortbouwend op de performance The eYe in the light in the eYedie werd voorgesteld tijdens de laatste editie van Europalia, vervolgt Gaëtan Rusquet zijn onderzoek naar de relatie tussen beeld en lichaam. Deze keer doet hij dat in co-creatie met Damien Petitot.
In-depth is een performance-installatie met twee performers, die de relatie tussen het lichaam, het scherm en hun vele verschijningen exploreert. De voorstelling werpt de vraag op wat er fysiek van ons overblijft wanneer we onszelf voorstellen via communicatienetwerken, data flows en technologische tools, in een verlangen om te beïnvloeden, anderen te raken of zich te laten raken. De ruimte waarin de performance plaats vindt, werd gecreëerd door Stefan Kartchev, het geluidsontwerp door Yann Leguay.
Wat als de schouwburg de maag van een enorme walvis was? Of nee wacht, een futuristisch, volslagen ongekend ecosysteem? Begeesterd door onder meer de poëzie van Inger Christensen en de eco sciencefiction van Jeff Vandermeer, zetten Ezra Veldhuis en Bosse Provoost het volledige technische theaterapparaat in om uw verbeelding wagenwijd open te zetten.
In Indoor Weather staan licht, geluid en theatertrekken op gelijke voet met de menselijke performers. Al deze elementen zijn verwikkeld in een mysterieus spel waarvan de spelregels net buiten het bereik liggen van ons begrip. Een schimmelgroen schijnsel valt opeens op het podium en breidt zich daarna als een olievlek uit doorheen de schouwburg; een speler brengt fragmenten uit it, de monumentale gedichtencyclus uit 1969 van de Deense dichteres Inger Christensen; klanklandschappen zwellen en krimpen in de ruimte als waren het...
In Tactile Quartet(s) bouwt Vera Tussing verder op haar choreografische praktijk waarin ze het potentiële zintuiglijke engagement van het publiek onderzoekt. Het stuk zet het strijkkwartet Quatuor MP4 in communicatie met vier dansers – Yoh Morishita, Zoltán Vakulya, Esse Vanderbruggen, Vera Tussing – en nodigt het publiek uit voor een gelaagde en multi-zintuiglijke ontmoeting tussen beweging en geluid.
Vier muzikanten spelen passages uit diverse kwartetten, gaande van Franz Schubert, Florence Price tot hedendaagse werken van Georg Friedrich Haas, Michael Picknett en Caroline Shaw. Op het moment dat de muzikanten zich aan één-op-één aanrakingen met het publiek overgeven, creëren ze een fysiek tegenspel. Alles vloeit voort uit aanraking: een strijkstok op een snaar, een arm op een schouder, een akoestische ervaring op je huid. De dansers bemiddelen de ontmoeting tussen muzikaliteit en tastzin door een choreografie die heen en weer slingert tussen...
Wat als de schouwburg de maag van een enorme walvis was? Of nee wacht, een futuristisch, volslagen ongekend ecosysteem? Begeesterd door onder meer de poëzie van Inger Christensen en de eco sciencefiction van Jeff Vandermeer, zetten Ezra Veldhuis en Bosse Provoost het volledige technische theaterapparaat in om uw verbeelding wagenwijd open te zetten.
In Indoor Weather staan licht, geluid en theatertrekken op gelijke voet met de menselijke performers. Al deze elementen zijn verwikkeld in een mysterieus spel waarvan de spelregels net buiten het bereik liggen van ons begrip. Een schimmelgroen schijnsel valt opeens op het podium en breidt zich daarna als een olievlek uit doorheen de schouwburg; een speler brengt fragmenten uit it, de monumentale gedichtencyclus uit 1969 van de Deense dichteres Inger Christensen; klanklandschappen zwellen en krimpen in de ruimte als waren het...
Voortbouwend op de performance The eYe in the light in the eYedie werd voorgesteld tijdens de laatste editie van Europalia, vervolgt Gaëtan Rusquet zijn onderzoek naar de relatie tussen beeld en lichaam. Deze keer doet hij dat in co-creatie met Damien Petitot.
In-depth is een performance-installatie met twee performers, die de relatie tussen het lichaam, het scherm en hun vele verschijningen exploreert. De voorstelling werpt de vraag op wat er fysiek van ons overblijft wanneer we onszelf voorstellen via communicatienetwerken, data flows en technologische tools, in een verlangen om te beïnvloeden, anderen te raken of zich te laten raken. De ruimte waarin de performance plaats vindt, werd gecreëerd door Stefan Kartchev, het geluidsontwerp door Yann Leguay.
In Soirée d’études breidt Cassiel Gaube het onderzoek van zijn solo Farmer Train Swirl – Étude uit en creëert hij een stuk dat de rijke woordenschat van house dance in een steeds evoluerende en groeiende reeks van études exploreert.
Een étude, in de muzikale zin van het woord, is een compositie die bedoeld is om de mogelijkheden van een bepaalde techniek te verkennen en ermee te experimenteren, vergelijkbaar met de manier waarop house dance wordt beoefend. Puttend uit bekende bewegingen binnen house dance, zoekt de danser naar variaties op deze passen en naar inventieve manieren om ze samen te verwoorden. Deze gedeelde kennis laat toe de dans van de ander als het ware te lezen. Samen met ervaren street dansers wil Cassiel...
Wat als de schouwburg de maag van een enorme walvis was? Of nee wacht, een futuristisch, volslagen ongekend ecosysteem? Begeesterd door onder meer de poëzie van Inger Christensen en de eco sciencefiction van Jeff Vandermeer, zetten Ezra Veldhuis en Bosse Provoost het volledige technische theaterapparaat in om uw verbeelding wagenwijd open te zetten.
In Indoor Weather staan licht, geluid en theatertrekken op gelijke voet met de menselijke performers. Al deze elementen zijn verwikkeld in een mysterieus spel waarvan de spelregels net buiten het bereik liggen van ons begrip. Een schimmelgroen schijnsel valt opeens op het podium en breidt zich daarna als een olievlek uit doorheen de schouwburg; een speler brengt fragmenten uit it, de monumentale gedichtencyclus uit 1969 van de Deense dichteres Inger Christensen; klanklandschappen zwellen en krimpen in de ruimte als waren het...
Gisterenavond zag ik jou in mijn gedachten op de dansvloer. Je lachte naar mij. Mama is aan het zingen in de woonkamer. De radio staat aan. “Hoe kan ik jou niet bewonderen … je zit immers voor altijd in mijn hoofd, mijn dromen en mijn hart”. Liefde, mijn hoofd tolt.
De romantische muziek van tal van Spaanssprekende artiesten uit de jaren 1960 is terug in... nu deze songs begin de jaren 2010 weerklinken in het Costa Ricaanse nachtleven. Plancha was de naam die later aan dit genre werd gegeven. Het genre dat de nostalgische muziek waar onze moeders en grootmoeders tijdens het huishouden naar luisterden, weer tot leven bracht (letterlijk vertaald betekent música de plancha immers ‘muziek voor het strijken’). De songs, die één en al theatraliteit zijn en vaak de droombeelden en het hartzeer...
Eén keer per maand gooien we tijdens openoffice samen de deur van onze werkingen open, telkens op een andere culturele plek in Brussel. Iedereen die op zoek is naar advies over projecten in de podiumkunsten, of graag ervaring wil uitwisselen, is welkom. We bespreken specifieke thema’s tijdens een infosessie/workshop en organiseren vervolgens een moment voor alle mogelijke vragen. Hou onze agenda of Facebookpagina in de gaten voor nieuwe data!
Met steun van www.cultuurculture.be
Gesproken talen: Nederlands, Engels, Frans, ea....
Voor de nieuwe performance Forest Silent Gathering van Begüm Erciyas komt een groep toeschouwers bij zonsondergang samen in een bos en met een hoofdtelefoon op luisteren ze naar een soundtrack. Er ontstaat een audio-sociale architectuur waarin iedereen samen alleen kan zijn. Door te spelen met afstand wordt aangezet tot het ontdekken van een nieuwe nabijheid. Afwezige figuren worden protagonisten. Terwijl de gemeenschappelijke ruimte vorm krijgt en veranderingen ondergaat, doet Forest Silent Gathering ons stilstaan bij de band tussen mensen, bossen en verhalen. Wat is het dat ons samen houdt?
Wat als de schouwburg de maag van een enorme walvis was? Of nee wacht, een futuristisch, volslagen ongekend ecosysteem? Begeesterd door onder meer de poëzie van Inger Christensen en de eco sciencefiction van Jeff Vandermeer, zetten Ezra Veldhuis en Bosse Provoost het volledige technische theaterapparaat in om uw verbeelding wagenwijd open te zetten.
In Indoor Weather staan licht, geluid en theatertrekken op gelijke voet met de menselijke performers. Al deze elementen zijn verwikkeld in een mysterieus spel waarvan de spelregels net buiten het bereik liggen van ons begrip. Een schimmelgroen schijnsel valt opeens op het podium en breidt zich daarna als een olievlek uit doorheen de schouwburg; een speler brengt fragmenten uit it, de monumentale gedichtencyclus uit 1969 van de Deense dichteres Inger Christensen; klanklandschappen zwellen en krimpen in de ruimte als waren het...
Dit stuk spruit voort uit de wens om een dansvoorstelling te maken binnen de biotoop van een al bestaande dansstijl waarbij de verkenning van zijn intrinsieke complexiteit als vertrekpunt wordt genomen voor de uitwerking van een choreografisch object. Farmer Train Swirl – Étude is een gevoelsmatig bewegingsonderzoek op het gebied van house dance – een stijl die in de clubs van Chicago & New York in de vroege jaren tachtig ontstond.
Cassiel Gaube stortte zich 2 jaar lang op het leren en inoefenen van house dance in de energieke clubscenes van Parijs en New York. Zo ontstond deze solo. Sampling, appropriation & transformatie vormen het middelpunt van deze dansstijl die op zich al een synthese en uitwerking van andere dansstijlen is, waaronder hiphop, salsa, rasta dance en tapdans. Door deze principes met elkaar te verbinden, wordt het project van de artiest minder als een creatie ex nihilo gezien, maar eerder als het resultaat van...
In Voicing Pieces speelt onze eigen stem de hoofdrol. In de intimiteit van een geluidscabine en aan de hand van een eenvoudige partituur, wordt het publiek toeschouwer van zijn eigen stem.
Het gelijktijdig spreken en horen van je eigen stem wordt een theatrale en choreografische beleving die een andere invulling krijgt in functie van de individuele interpretatie van de partituur. De stem wordt een plaats waar de actie, de voorstelling, de verrassing zich afspeelt. Vinden we onze eigen stem niet altijd onecht en vreemd klinken? Wie spreekt er eigenlijk echt wanneer een stem weerklinkt? Voicing Pieces is, veeleer dan het zichzelf herkennen in de vreemdeling, een uitnodiging tot het herkennen van de vreemdeling in...
Het Engelse woord mold kan naar twee erg uiteenlopende zaken verwijzen: enerzijds naar een soort schimmel, maar anderzijds ook naar een mal, een holle container die als model dient om een specifieke vorm of een specifiek patroon te gieten. In het geval van een schimmel gaat het om een mycelium dat zich behoorlijk onvoorspelbaar lijkt te ontwikkelen: het verbindt, koloniseert, infecteert, verteert, vormt vruchten en produceert sporen. Als we het hebben over de mal, gaat het om een matrix waarin we kneedbare materie vorm kunnen geven. MOLD wil dat contrast tussen oncontroleerbare proliferatie en afgieten, tussen twee verschillende logica’s in hetzelfde lichaam, ten tonele brengen.
MOLD liet zich inspireren door verschillende praktijken (mycologie, mode, fermentatie, dans en beeldhouwen) om de theatermachine te beschouwen als tal van lichamen. We willen graag dat MOLD niet louter als een voorstelling wordt opgevat, maar ook als een boerderij. Een omgeving waarin dans, voorwerpen, publiek, licht, muziek, geuren en kostuums op elkaar inwerken zoals levende kweken. Een tuin die in het teken staat van cultiveren, verlaten, inenten, vlechten, vermenigvuldigen, ontkiemen, opwarmen en verrotten.
T-Dance is een stuk dat volledig in het teken staat van het voelen en de verbinding. Hoe kan tactiliteit, met al zijn symbolische kracht, kwetsbaarheid en humor betekenis krijgen ? Hoe blijven we verbonden ondanks verschil in afstand, tijd en context? Hoe kunnen we raken zonder aan te raken?
Vier dansers onderzoeken de empathie en het fysieke geheugen en tasten hierbij de grenzen van het lichaam en de mentale connecties af. Aan de toeschouwers wordt gevraagd om, zonder hun plaatsen te verlaten, diezelfde denkbeeldige ruimte in te nemen als de dansers, en zo deel te nemen aan een denkbeeldige empathische aanraking.
Voor de nieuwe performance Forest Silent Gathering van Begüm Erciyas komt een groep toeschouwers bij zonsondergang samen in een bos en met een hoofdtelefoon op luisteren ze naar een soundtrack. Er ontstaat een audio-sociale architectuur waarin iedereen samen alleen kan zijn. Door te spelen met afstand wordt aangezet tot het ontdekken van een nieuwe nabijheid. Afwezige figuren worden protagonisten. Terwijl de gemeenschappelijke ruimte vorm krijgt en veranderingen ondergaat, doet Forest Silent Gathering ons stilstaan bij de band tussen mensen, bossen en verhalen. Wat is het dat ons samen houdt?
SunBengSitting is een voorstelling die jodelen, volksdans en hedendaagse dans combineert; een trip naar het verleden en een speelse, grappige zoektocht naar identiteit.
De Oostenrijkse boerenzoon en performance kunstenaar Simon Mayer nodigt het publiek uit om zijn leven te leren kennen, haar tegenstellingen en de verontwaardiging dat alles in categorieën en overeenkomsten moet ondergebracht worden. Hij is zelf opgegroeid op een boerderij waar hij geconfronteerd werd met tradities, natuur, jonge rebelsheid en een idyllische heavy metal band. In 1997 verhuisde Simon Mayer naar Wenen, waar hij studeerde aan de Balletschule der Wiener Staatsoper, was gedurende een seizoen aspirant-danser in het corps de ballet en tegen al...
In zijn solo Being Moved onderzoekt Simon Mayer verschillende toestanden van bewegen en bewogen worden. Wat raakt ons? Wat betekent het om te worden geraakt? Hoe kunnen we loslaten en ons overgeven aan het ‘nu’?
Samen met geluidsontwerper Pascal Holper, bestudeert Simon Mayer de veelzijdige manifestaties van een universele volksdans en vindt een antwoord in het ademhalen, als een noodzaak en een praktijk. Being Moved is een voorstelling over transgressie en transformatie, die ons onderdompelt in het onbekende, waar ademhaling beweging wordt en vice versa. Een dans die ons inspireert om ons vermogen om ons uit te drukken ten volle te benutten, gebaseerd op spontane creativiteit in plaats van op vaste regels. Een dans die exploreert wat ons...
Wat als de schouwburg de maag van een enorme walvis was? Of nee wacht, een futuristisch, volslagen ongekend ecosysteem? Begeesterd door onder meer de poëzie van Inger Christensen en de eco sciencefiction van Jeff Vandermeer, zetten Ezra Veldhuis en Bosse Provoost het volledige technische theaterapparaat in om uw verbeelding wagenwijd open te zetten.
In Indoor Weather staan licht, geluid en theatertrekken op gelijke voet met de menselijke performers. Al deze elementen zijn verwikkeld in een mysterieus spel waarvan de spelregels net buiten het bereik liggen van ons begrip. Een schimmelgroen schijnsel valt opeens op het podium en breidt zich daarna als een olievlek uit doorheen de schouwburg; een speler brengt fragmenten uit it, de monumentale gedichtencyclus uit 1969 van de Deense dichteres Inger Christensen; klanklandschappen zwellen en krimpen in de ruimte als waren het...
Het Engelse woord mold kan naar twee erg uiteenlopende zaken verwijzen: enerzijds naar een soort schimmel, maar anderzijds ook naar een mal, een holle container die als model dient om een specifieke vorm of een specifiek patroon te gieten. In het geval van een schimmel gaat het om een mycelium dat zich behoorlijk onvoorspelbaar lijkt te ontwikkelen: het verbindt, koloniseert, infecteert, verteert, vormt vruchten en produceert sporen. Als we het hebben over de mal, gaat het om een matrix waarin we kneedbare materie vorm kunnen geven. MOLD wil dat contrast tussen oncontroleerbare proliferatie en afgieten, tussen twee verschillende logica’s in hetzelfde lichaam, ten tonele brengen.
MOLD liet zich inspireren door verschillende praktijken (mycologie, mode, fermentatie, dans en beeldhouwen) om de theatermachine te beschouwen als tal van lichamen. We willen graag dat MOLD niet louter als een voorstelling wordt opgevat, maar ook als een boerderij. Een omgeving waarin dans, voorwerpen, publiek, licht, muziek, geuren en kostuums op elkaar inwerken zoals levende kweken. Een tuin die in het teken staat van cultiveren, verlaten, inenten, vlechten, vermenigvuldigen, ontkiemen, opwarmen en verrotten.
Voor de nieuwe performance Forest Silent Gathering van Begüm Erciyas komt een groep toeschouwers bij zonsondergang samen in een bos en met een hoofdtelefoon op luisteren ze naar een soundtrack. Er ontstaat een audio-sociale architectuur waarin iedereen samen alleen kan zijn. Door te spelen met afstand wordt aangezet tot het ontdekken van een nieuwe nabijheid. Afwezige figuren worden protagonisten. Terwijl de gemeenschappelijke ruimte vorm krijgt en veranderingen ondergaat, doet Forest Silent Gathering ons stilstaan bij de band tussen mensen, bossen en verhalen. Wat is het dat ons samen houdt?
Het Engelse woord mold kan naar twee erg uiteenlopende zaken verwijzen: enerzijds naar een soort schimmel, maar anderzijds ook naar een mal, een holle container die als model dient om een specifieke vorm of een specifiek patroon te gieten. In het geval van een schimmel gaat het om een mycelium dat zich behoorlijk onvoorspelbaar lijkt te ontwikkelen: het verbindt, koloniseert, infecteert, verteert, vormt vruchten en produceert sporen. Als we het hebben over de mal, gaat het om een matrix waarin we kneedbare materie vorm kunnen geven. MOLD wil dat contrast tussen oncontroleerbare proliferatie en afgieten, tussen twee verschillende logica’s in hetzelfde lichaam, ten tonele brengen.
MOLD liet zich inspireren door verschillende praktijken (mycologie, mode, fermentatie, dans en beeldhouwen) om de theatermachine te beschouwen als tal van lichamen. We willen graag dat MOLD niet louter als een voorstelling wordt opgevat, maar ook als een boerderij. Een omgeving waarin dans, voorwerpen, publiek, licht, muziek, geuren en kostuums op elkaar inwerken zoals levende kweken. Een tuin die in het teken staat van cultiveren, verlaten, inenten, vlechten, vermenigvuldigen, ontkiemen, opwarmen en verrotten.
Wat als de schouwburg de maag van een enorme walvis was? Of nee wacht, een futuristisch, volslagen ongekend ecosysteem? Begeesterd door onder meer de poëzie van Inger Christensen en de eco sciencefiction van Jeff Vandermeer, zetten Ezra Veldhuis en Bosse Provoost het volledige technische theaterapparaat in om uw verbeelding wagenwijd open te zetten.
In Indoor Weather staan licht, geluid en theatertrekken op gelijke voet met de menselijke performers. Al deze elementen zijn verwikkeld in een mysterieus spel waarvan de spelregels net buiten het bereik liggen van ons begrip. Een schimmelgroen schijnsel valt opeens op het podium en breidt zich daarna als een olievlek uit doorheen de schouwburg; een speler brengt fragmenten uit it, de monumentale gedichtencyclus uit 1969 van de Deense dichteres Inger Christensen; klanklandschappen zwellen en krimpen in de ruimte als waren het...
Dit stuk spruit voort uit de wens om een dansvoorstelling te maken binnen de biotoop van een al bestaande dansstijl waarbij de verkenning van zijn intrinsieke complexiteit als vertrekpunt wordt genomen voor de uitwerking van een choreografisch object. Farmer Train Swirl – Étude is een gevoelsmatig bewegingsonderzoek op het gebied van house dance – een stijl die in de clubs van Chicago & New York in de vroege jaren tachtig ontstond.
Cassiel Gaube stortte zich 2 jaar lang op het leren en inoefenen van house dance in de energieke clubscenes van Parijs en New York. Zo ontstond deze solo. Sampling, appropriation & transformatie vormen het middelpunt van deze dansstijl die op zich al een synthese en uitwerking van andere dansstijlen is, waaronder hiphop, salsa, rasta dance en tapdans. Door deze principes met elkaar te verbinden, wordt het project van de artiest minder als een creatie ex nihilo gezien, maar eerder als het resultaat van...
Op momenten van eenzaamheid zoeken mensen – denk aan reizigers of gevangenen – vaak hun toevlucht tot brieven om te communiceren met hun geliefden en om hun ervaring van isolement te delen. Sam Melville deed het vanuit de gevangenis van Attica, waar hij werd vastgehouden op beschuldiging van sabotage van openbare eigendommen uit protest tegen de Vietnamoorlog, en waar hij tijdens de rellen van 1971 zou omkomen.
Zijn stem en die van anderen in soortgelijke omstandigheden roepen vragen op over het verband tussen eenzaamheid en vastberadenheid. In haar artistieke werk gebruikt Begüm Erciyas vaak geluid en instructies om de toeschouwer mee te nemen op een zintuiglijke trip die diep solitair en toch gemeenschappelijk is. Met Letters from Attica creëert de kunstenares voor het eerst een project voor de publieke ruimte. Meerdere stemmen geven een persoonlijke kleur aan de geluidsgolven. Ze schrijven woorden in de openbare ruimte en genereren onverwachte...
Gisterenavond zag ik jou in mijn gedachten op de dansvloer. Je lachte naar mij. Mama is aan het zingen in de woonkamer. De radio staat aan. “Hoe kan ik jou niet bewonderen … je zit immers voor altijd in mijn hoofd, mijn dromen en mijn hart”. Liefde, mijn hoofd tolt.
De romantische muziek van tal van Spaanssprekende artiesten uit de jaren 1960 is terug in... nu deze songs begin de jaren 2010 weerklinken in het Costa Ricaanse nachtleven. Plancha was de naam die later aan dit genre werd gegeven. Het genre dat de nostalgische muziek waar onze moeders en grootmoeders tijdens het huishouden naar luisterden, weer tot leven bracht (letterlijk vertaald betekent música de plancha immers ‘muziek voor het strijken’). De songs, die één en al theatraliteit zijn en vaak de droombeelden en het hartzeer...
In Soirée d’études breidt Cassiel Gaube het onderzoek van zijn solo Farmer Train Swirl – Étude uit en creëert hij een stuk dat de rijke woordenschat van house dance in een steeds evoluerende en groeiende reeks van études exploreert.
Een étude, in de muzikale zin van het woord, is een compositie die bedoeld is om de mogelijkheden van een bepaalde techniek te verkennen en ermee te experimenteren, vergelijkbaar met de manier waarop house dance wordt beoefend. Puttend uit bekende bewegingen binnen house dance, zoekt de danser naar variaties op deze passen en naar inventieve manieren om ze samen te verwoorden. Deze gedeelde kennis laat toe de dans van de ander als het ware te lezen. Samen met ervaren street dansers wil Cassiel...
Gisterenavond zag ik jou in mijn gedachten op de dansvloer. Je lachte naar mij. Mama is aan het zingen in de woonkamer. De radio staat aan. “Hoe kan ik jou niet bewonderen … je zit immers voor altijd in mijn hoofd, mijn dromen en mijn hart”. Liefde, mijn hoofd tolt.
De romantische muziek van tal van Spaanssprekende artiesten uit de jaren 1960 is terug in... nu deze songs begin de jaren 2010 weerklinken in het Costa Ricaanse nachtleven. Plancha was de naam die later aan dit genre werd gegeven. Het genre dat de nostalgische muziek waar onze moeders en grootmoeders tijdens het huishouden naar luisterden, weer tot leven bracht (letterlijk vertaald betekent música de plancha immers ‘muziek voor het strijken’). De songs, die één en al theatraliteit zijn en vaak de droombeelden en het hartzeer...
In zijn solo Being Moved onderzoekt Simon Mayer verschillende toestanden van bewegen en bewogen worden. Wat raakt ons? Wat betekent het om te worden geraakt? Hoe kunnen we loslaten en ons overgeven aan het ‘nu’?
Samen met geluidsontwerper Pascal Holper, bestudeert Simon Mayer de veelzijdige manifestaties van een universele volksdans en vindt een antwoord in het ademhalen, als een noodzaak en een praktijk. Being Moved is een voorstelling over transgressie en transformatie, die ons onderdompelt in het onbekende, waar ademhaling beweging wordt en vice versa. Een dans die ons inspireert om ons vermogen om ons uit te drukken ten volle te benutten, gebaseerd op spontane creativiteit in plaats van op vaste regels. Een dans die exploreert wat ons...
SunBengSitting is een voorstelling die jodelen, volksdans en hedendaagse dans combineert; een trip naar het verleden en een speelse, grappige zoektocht naar identiteit.
De Oostenrijkse boerenzoon en performance kunstenaar Simon Mayer nodigt het publiek uit om zijn leven te leren kennen, haar tegenstellingen en de verontwaardiging dat alles in categorieën en overeenkomsten moet ondergebracht worden. Hij is zelf opgegroeid op een boerderij waar hij geconfronteerd werd met tradities, natuur, jonge rebelsheid en een idyllische heavy metal band. In 1997 verhuisde Simon Mayer naar Wenen, waar hij studeerde aan de Balletschule der Wiener Staatsoper, was gedurende een seizoen aspirant-danser in het corps de ballet en tegen al...
In het begin was er slechts vormeloze duisternis. Al eeuwenlang vertelt de mens zichzelf uiteenlopende verhalen over wat daarna kwam: het ontstaan van de wereld. In SUN-SET trachten Ezra Veldhuis, Bosse Provoost en Oshin Albrecht te achterhalen hoe een ‘kosmogonisch moment’ kan worden verbeeld, het fragiele moment waarop ‘niets’ omslaat in ‘iets’.
Schipperend tussen licht en duisternis, abstractie en figuratie, roept SUN-SET bastaardwerelden op, in een theaterzaal die zelf wel lijkt te leven. Een intieme performance die je tot bij - of tot net voorbij - de grenzen van je verbeelding brengt.
Het Engelse woord mold kan naar twee erg uiteenlopende zaken verwijzen: enerzijds naar een soort schimmel, maar anderzijds ook naar een mal, een holle container die als model dient om een specifieke vorm of een specifiek patroon te gieten. In het geval van een schimmel gaat het om een mycelium dat zich behoorlijk onvoorspelbaar lijkt te ontwikkelen: het verbindt, koloniseert, infecteert, verteert, vormt vruchten en produceert sporen. Als we het hebben over de mal, gaat het om een matrix waarin we kneedbare materie vorm kunnen geven. MOLD wil dat contrast tussen oncontroleerbare proliferatie en afgieten, tussen twee verschillende logica’s in hetzelfde lichaam, ten tonele brengen.
MOLD liet zich inspireren door verschillende praktijken (mycologie, mode, fermentatie, dans en beeldhouwen) om de theatermachine te beschouwen als tal van lichamen. We willen graag dat MOLD niet louter als een voorstelling wordt opgevat, maar ook als een boerderij. Een omgeving waarin dans, voorwerpen, publiek, licht, muziek, geuren en kostuums op elkaar inwerken zoals levende kweken. Een tuin die in het teken staat van cultiveren, verlaten, inenten, vlechten, vermenigvuldigen, ontkiemen, opwarmen en verrotten.
Wat als de schouwburg de maag van een enorme walvis was? Of nee wacht, een futuristisch, volslagen ongekend ecosysteem? Begeesterd door onder meer de poëzie van Inger Christensen en de eco sciencefiction van Jeff Vandermeer, zetten Ezra Veldhuis en Bosse Provoost het volledige technische theaterapparaat in om uw verbeelding wagenwijd open te zetten.
In Indoor Weather staan licht, geluid en theatertrekken op gelijke voet met de menselijke performers. Al deze elementen zijn verwikkeld in een mysterieus spel waarvan de spelregels net buiten het bereik liggen van ons begrip. Een schimmelgroen schijnsel valt opeens op het podium en breidt zich daarna als een olievlek uit doorheen de schouwburg; een speler brengt fragmenten uit it, de monumentale gedichtencyclus uit 1969 van de Deense dichteres Inger Christensen; klanklandschappen zwellen en krimpen in de ruimte als waren het...
In Soirée d’études breidt Cassiel Gaube het onderzoek van zijn solo Farmer Train Swirl – Étude uit en creëert hij een stuk dat de rijke woordenschat van house dance in een steeds evoluerende en groeiende reeks van études exploreert.
Een étude, in de muzikale zin van het woord, is een compositie die bedoeld is om de mogelijkheden van een bepaalde techniek te verkennen en ermee te experimenteren, vergelijkbaar met de manier waarop house dance wordt beoefend. Puttend uit bekende bewegingen binnen house dance, zoekt de danser naar variaties op deze passen en naar inventieve manieren om ze samen te verwoorden. Deze gedeelde kennis laat toe de dans van de ander als het ware te lezen. Samen met ervaren street dansers wil Cassiel...
In Soirée d’études breidt Cassiel Gaube het onderzoek van zijn solo Farmer Train Swirl – Étude uit en creëert hij een stuk dat de rijke woordenschat van house dance in een steeds evoluerende en groeiende reeks van études exploreert.
Een étude, in de muzikale zin van het woord, is een compositie die bedoeld is om de mogelijkheden van een bepaalde techniek te verkennen en ermee te experimenteren, vergelijkbaar met de manier waarop house dance wordt beoefend. Puttend uit bekende bewegingen binnen house dance, zoekt de danser naar variaties op deze passen en naar inventieve manieren om ze samen te verwoorden. Deze gedeelde kennis laat toe de dans van de ander als het ware te lezen. Samen met ervaren street dansers wil Cassiel...
In Soirée d’études breidt Cassiel Gaube het onderzoek van zijn solo Farmer Train Swirl – Étude uit en creëert hij een stuk dat de rijke woordenschat van house dance in een steeds evoluerende en groeiende reeks van études exploreert.
Een étude, in de muzikale zin van het woord, is een compositie die bedoeld is om de mogelijkheden van een bepaalde techniek te verkennen en ermee te experimenteren, vergelijkbaar met de manier waarop house dance wordt beoefend. Puttend uit bekende bewegingen binnen house dance, zoekt de danser naar variaties op deze passen en naar inventieve manieren om ze samen te verwoorden. Deze gedeelde kennis laat toe de dans van de ander als het ware te lezen. Samen met ervaren street dansers wil Cassiel...
We use cookies on our website to give you the most relevant experience. By clicking “Accept”, you consent to the use of all the cookies. However you may visit Cookie Settings to provide a controlled consent.
This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these cookies, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may have an effect on your browsing experience.
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. These cookies ensure basic functionalities and security features of the website, anonymously.
Functional cookies help to perform certain functionalities like sharing the content of the website on social media platforms, collect feedbacks, and other third-party features.
Performance cookies are used to understand and analyze the key performance indexes of the website which helps in delivering a better user experience for the visitors.
Analytical cookies are used to understand how visitors interact with the website. These cookies help provide information on metrics the number of visitors, bounce rate, traffic source, etc.
