Hiros, Caravan production, workspacebrussels, Arts Management Agency (AMA), ZOO/Thomas Hauert, Entropie Production & gasten bundelen de krachten om Brusselse kunstenaars en cultuurwerkers te ontmoeten die vragen hebben over de realisatie van hun projecten binnen het Vlaamse en Waalse kunstendecreet.
Agenda
Filter op artiest
Marialena Marouda, Elpida Orfanidou, Charlie Usher
The Oceanographies Institute
Songing With Our Ancestors
workshop
The Oceanographies Institute (TOI) werd in 2018 opgestart door Marialena Marouda om later te worden vervoegd door componist Charlie Usher en performancemaker Elpida Orfanidou. Het project bestudeert de verwantschap tussen mens en oceaan. Door zich te focussen op het verband tussen deze twee waterlichamen, wil TOI bijzondere aandacht schenken aan hun affectieve en sensuele raakpunten.
Marialena Marouda, Elpida Orfanidou, Charlie Usher
The Oceanographies Institute
Songing With Our Ancestors, VUB Crosstalks
talk
The Oceanographies Institute (TOI) werd in 2018 opgestart door Marialena Marouda om later te worden vervoegd door componist Charlie Usher en performancemaker Elpida Orfanidou. Het project bestudeert de verwantschap tussen mens en oceaan. Door zich te focussen op het verband tussen deze twee waterlichamen, wil TOI bijzondere aandacht schenken aan hun affectieve en sensuele raakpunten.
Dit stuk spruit voort uit de wens om een dansvoorstelling te maken binnen de biotoop van een al bestaande dansstijl waarbij de verkenning van zijn intrinsieke complexiteit als vertrekpunt wordt genomen voor de uitwerking van een choreografisch object. Farmer Train Swirl – Étude is een gevoelsmatig bewegingsonderzoek op het gebied van house dance – een stijl die in de clubs van Chicago & New York in de vroege jaren tachtig ontstond.
Currents ontvouwt zich in twee delen, als een installatie en een performance. De installatie verkent de eenvoudigste vorm, een lijn, omgevormd tot lichtsculptuur. Door herhaling tekenen zich niet alleen ritme, ruimte en licht af, maar ook de bewegingen van een danser. Hij zal de bewegende sculptuur ontmoeten en confronteren in een poging om de relatie tussen mens en machine opnieuw vorm te geven.
In het begin was er slechts vormeloze duisternis. Al eeuwenlang vertelt de mens zichzelf uiteenlopende verhalen over wat daarna kwam: het ontstaan van de wereld. In SUN-SET trachten Ezra Veldhuis, Bosse Provoost en Oshin Albrecht te achterhalen hoe een ‘kosmogonisch moment’ kan worden verbeeld, het fragiele moment waarop ‘niets’ omslaat in ‘iets’.
Schipperend tussen licht en duisternis, abstractie en figuratie, roept SUN-SET bastaardwerelden op, in een theaterzaal die zelf wel lijkt te leven. Een intieme performance die je tot bij - of tot net voorbij - de grenzen van je verbeelding brengt.
...In Dreamline Mothership INC neemt een betoverde stewardess het publiek mee aan boord van het moederschip voor een geleide meditatie, een denkbeeldige sciencefiction reis in de kosmische baarmoeder, het mythologische ontstaan van het universum.
Aan boord van het moederschip worden de toeschouwers langs het vaginale pad geleid, en passeren hierbij verschillende poorten die opengaan en de reis naar de eigen intimiteit en verlangen uitdiepen, om aldus een droomachtig voorstelling te creëren. De kosmische baarmoeder wordt opgevat als een zwart gat in het universum van waaruit alle dromen kunnen ontstaan. Het verhaal ontvouwt zich in een gesproken tekst, die nu eens wordt gezongen en waarop dan weer wordt gedanst, met op de achtergrond een hemelse soundtrack...
Mario Barrantes Espinoza
El cantar del playo or… a song is a rose is a thorn
Bits of Dance
Avant-premiere
Gisterenavond zag ik jou in mijn gedachten op de dansvloer. Je lachte naar mij. Mama is aan het zingen in de woonkamer. De radio staat aan. “Hoe kan ik jou niet bewonderen … je zit immers voor altijd in mijn hoofd, mijn dromen en mijn hart”. Liefde, mijn hoofd tolt.
In Dreamline Mothership INC neemt een betoverde stewardess het publiek mee aan boord van het moederschip voor een geleide meditatie, een denkbeeldige sciencefiction reis in de kosmische baarmoeder, het mythologische ontstaan van het universum.
Aan boord van het moederschip worden de toeschouwers langs het vaginale pad geleid, en passeren hierbij verschillende poorten die opengaan en de reis naar de eigen intimiteit en verlangen uitdiepen, om aldus een droomachtig voorstelling te creëren. De kosmische baarmoeder wordt opgevat als een zwart gat in het universum van waaruit alle dromen kunnen ontstaan. Het verhaal ontvouwt zich in een gesproken tekst, die nu eens wordt gezongen en waarop dan weer wordt gedanst, met op de achtergrond een hemelse soundtrack...
Hiros, Caravan production, workspacebrussels, Arts Management Agency (AMA), ZOO/Thomas Hauert, Entropie Production & gasten bundelen de krachten om Brusselse kunstenaars en cultuurwerkers te ontmoeten die vragen hebben over de realisatie van hun projecten binnen het Vlaamse en Waalse kunstendecreet.
Theatermaker en beeldend kunstenaar Dolores Bouckaert brengt Mary Ventura and the Ninth Kingdom van Sylvia Plath, een donker verhaal over vrouwelijke ‘agency’ en onafhankelijkheid, over leven en dood, op scène.
De intieme performance Everybody has to leave home sometime focust op de keuzemogelijkheden van heldin Mary Ventura. Als jonge vrouw wordt ze door haar ouders op de trein gezet voor een reis zonder haltes en met onbekende bestemming. Ze voelt onrust en angst, ze wil niet zomaar mee met de anderen. Een bijzondere passagier wijst erop dat ze wel kan kiezen: "Trek aan de noodrem Mary!" Mary gaat niet verder met de anderen en kiest voor het onbekende. Kunnen wij ook de noodrem...
In Soirée d’études breidt Cassiel Gaube het onderzoek van zijn solo Farmer Train Swirl – Étude uit en creëert hij een stuk dat de rijke woordenschat van house dance in een steeds evoluerende en groeiende reeks van études exploreert.
Dit stuk spruit voort uit de wens om een dansvoorstelling te maken binnen de biotoop van een al bestaande dansstijl waarbij de verkenning van zijn intrinsieke complexiteit als vertrekpunt wordt genomen voor de uitwerking van een choreografisch object. Farmer Train Swirl – Étude is een gevoelsmatig bewegingsonderzoek op het gebied van house dance – een stijl die in de clubs van Chicago & New York in de vroege jaren tachtig ontstond.
In Soirée d’études breidt Cassiel Gaube het onderzoek van zijn solo Farmer Train Swirl – Étude uit en creëert hij een stuk dat de rijke woordenschat van house dance in een steeds evoluerende en groeiende reeks van études exploreert.
Theatermaker en beeldend kunstenaar Dolores Bouckaert brengt Mary Ventura and the Ninth Kingdom van Sylvia Plath, een donker verhaal over vrouwelijke ‘agency’ en onafhankelijkheid, over leven en dood, op scène.
De intieme performance Everybody has to leave home sometime focust op de keuzemogelijkheden van heldin Mary Ventura. Als jonge vrouw wordt ze door haar ouders op de trein gezet voor een reis zonder haltes en met onbekende bestemming. Ze voelt onrust en angst, ze wil niet zomaar mee met de anderen. Een bijzondere passagier wijst erop dat ze wel kan kiezen: "Trek aan de noodrem Mary!" Mary gaat niet verder met de anderen en kiest voor het onbekende. Kunnen wij ook de noodrem...
In Soirée d’études breidt Cassiel Gaube het onderzoek van zijn solo Farmer Train Swirl – Étude uit en creëert hij een stuk dat de rijke woordenschat van house dance in een steeds evoluerende en groeiende reeks van études exploreert.
In newpolyphonies staan de 4 zangers van HYOID op het podium met 15 lokale participanten in een vreemde hoogmis over het kleine verschil met grote impact.
In het begin was er slechts vormeloze duisternis. Al eeuwenlang vertelt de mens zichzelf uiteenlopende verhalen over wat daarna kwam: het ontstaan van de wereld. In SUN-SET trachten Ezra Veldhuis, Bosse Provoost en Oshin Albrecht te achterhalen hoe een ‘kosmogonisch moment’ kan worden verbeeld, het fragiele moment waarop ‘niets’ omslaat in ‘iets’.
Schipperend tussen licht en duisternis, abstractie en figuratie, roept SUN-SET bastaardwerelden op, in een theaterzaal die zelf wel lijkt te leven. Een intieme performance die je tot bij - of tot net voorbij - de grenzen van je verbeelding brengt.
...Hiros, Caravan production, workspacebrussels, Arts Management Agency (AMA), ZOO/Thomas Hauert, Entropie Production & gasten bundelen de krachten om Brusselse kunstenaars en cultuurwerkers te ontmoeten die vragen hebben over de realisatie van hun projecten binnen het Vlaamse en Waalse kunstendecreet.
In Dreamline Mothership INC neemt een betoverde stewardess het publiek mee aan boord van het moederschip voor een geleide meditatie, een denkbeeldige sciencefiction reis in de kosmische baarmoeder, het mythologische ontstaan van het universum.
Aan boord van het moederschip worden de toeschouwers langs het vaginale pad geleid, en passeren hierbij verschillende poorten die opengaan en de reis naar de eigen intimiteit en verlangen uitdiepen, om aldus een droomachtig voorstelling te creëren. De kosmische baarmoeder wordt opgevat als een zwart gat in het universum van waaruit alle dromen kunnen ontstaan. Het verhaal ontvouwt zich in een gesproken tekst, die nu eens wordt gezongen en waarop dan weer wordt gedanst, met op de achtergrond een hemelse soundtrack...
Gisterenavond zag ik jou in mijn gedachten op de dansvloer. Je lachte naar mij. Mama is aan het zingen in de woonkamer. De radio staat aan. “Hoe kan ik jou niet bewonderen … je zit immers voor altijd in mijn hoofd, mijn dromen en mijn hart”. Liefde, mijn hoofd tolt.
Theatermaker en beeldend kunstenaar Dolores Bouckaert brengt Mary Ventura and the Ninth Kingdom van Sylvia Plath, een donker verhaal over vrouwelijke ‘agency’ en onafhankelijkheid, over leven en dood, op scène.
De intieme performance Everybody has to leave home sometime focust op de keuzemogelijkheden van heldin Mary Ventura. Als jonge vrouw wordt ze door haar ouders op de trein gezet voor een reis zonder haltes en met onbekende bestemming. Ze voelt onrust en angst, ze wil niet zomaar mee met de anderen. Een bijzondere passagier wijst erop dat ze wel kan kiezen: "Trek aan de noodrem Mary!" Mary gaat niet verder met de anderen en kiest voor het onbekende. Kunnen wij ook de noodrem...
Wat als de schouwburg de maag van een enorme walvis was? Of nee wacht, een futuristisch, volslagen ongekend ecosysteem? Begeesterd door onder meer de poëzie van Inger Christensen en de eco sciencefiction van Jeff Vandermeer, zetten Ezra Veldhuis en Bosse Provoost het volledige technische theaterapparaat in om uw verbeelding wagenwijd open te zetten.
In Indoor Weather staan licht, geluid en theatertrekken op gelijke voet met de menselijke performers. Al deze elementen zijn verwikkeld in een mysterieus spel waarvan de spelregels net buiten het bereik liggen van ons begrip. Een schimmelgroen schijnsel valt opeens op het podium en breidt zich daarna als een olievlek uit doorheen de schouwburg; een speler brengt fragmenten uit it, de monumentale gedichtencyclus uit 1969 van de Deense dichteres Inger Christensen; klanklandschappen zwellen en krimpen in de ruimte als waren het...
In Tactile Quartet(s) bouwt Vera Tussing verder op haar choreografische praktijk waarin ze het potentiële zintuiglijke engagement van het publiek onderzoekt. Het stuk zet het strijkkwartet Quatuor MP4 in communicatie met vier dansers – Yoh Morishita, Zoltán Vakulya, Esse Vanderbruggen, Vera Tussing – en nodigt het publiek uit voor een gelaagde en multi-zintuiglijke ontmoeting tussen beweging en geluid.
In Tactile Quartet(s) bouwt Vera Tussing verder op haar choreografische praktijk waarin ze het potentiële zintuiglijke engagement van het publiek onderzoekt. Het stuk zet het strijkkwartet Quatuor MP4 in communicatie met vier dansers – Yoh Morishita, Zoltán Vakulya, Esse Vanderbruggen, Vera Tussing – en nodigt het publiek uit voor een gelaagde en multi-zintuiglijke ontmoeting tussen beweging en geluid.
Voor de nieuwe performance Forest Silent Gathering van Begüm Erciyas komt een groep toeschouwers bij zonsondergang samen in een bos en met een hoofdtelefoon op luisteren ze naar een soundtrack. Er ontstaat een audio-sociale architectuur waarin iedereen samen alleen kan zijn. Door te spelen met afstand wordt aangezet tot het ontdekken van een nieuwe nabijheid. Afwezige figuren worden protagonisten. Terwijl de gemeenschappelijke ruimte vorm krijgt en veranderingen ondergaat, doet Forest Silent Gathering ons stilstaan bij de band tussen mensen, bossen en verhalen. Wat is het dat ons samen houdt?
In Soirée d’études breidt Cassiel Gaube het onderzoek van zijn solo Farmer Train Swirl – Étude uit en creëert hij een stuk dat de rijke woordenschat van house dance in een steeds evoluerende en groeiende reeks van études exploreert.
Voortbouwend op de performance The eYe in the light in the eYe die werd voorgesteld tijdens de laatste editie van Europalia, vervolgt Gaëtan Rusquet zijn onderzoek naar de relatie tussen beeld en lichaam. Deze keer doet hij dat in co-creatie met Damien Petitot.
In-depth is een performance-installatie met twee performers, die de relatie tussen het lichaam, het scherm en hun vele verschijningen exploreert. De voorstelling werpt de vraag op wat er fysiek van ons overblijft wanneer we onszelf voorstellen via communicatienetwerken, data flows en technologische tools, in een verlangen om te beïnvloeden, anderen te raken of zich te laten raken. De ruimte waarin de performance plaats vindt, werd gecreëerd door Stefan Kartchev, het geluidsontwerp door Yann Leguay.
Wat als de schouwburg de maag van een enorme walvis was? Of nee wacht, een futuristisch, volslagen ongekend ecosysteem? Begeesterd door onder meer de poëzie van Inger Christensen en de eco sciencefiction van Jeff Vandermeer, zetten Ezra Veldhuis en Bosse Provoost het volledige technische theaterapparaat in om uw verbeelding wagenwijd open te zetten.
In Indoor Weather staan licht, geluid en theatertrekken op gelijke voet met de menselijke performers. Al deze elementen zijn verwikkeld in een mysterieus spel waarvan de spelregels net buiten het bereik liggen van ons begrip. Een schimmelgroen schijnsel valt opeens op het podium en breidt zich daarna als een olievlek uit doorheen de schouwburg; een speler brengt fragmenten uit it, de monumentale gedichtencyclus uit 1969 van de Deense dichteres Inger Christensen; klanklandschappen zwellen en krimpen in de ruimte als waren het...
In Tactile Quartet(s) bouwt Vera Tussing verder op haar choreografische praktijk waarin ze het potentiële zintuiglijke engagement van het publiek onderzoekt. Het stuk zet het strijkkwartet Quatuor MP4 in communicatie met vier dansers – Yoh Morishita, Zoltán Vakulya, Esse Vanderbruggen, Vera Tussing – en nodigt het publiek uit voor een gelaagde en multi-zintuiglijke ontmoeting tussen beweging en geluid.
Wat als de schouwburg de maag van een enorme walvis was? Of nee wacht, een futuristisch, volslagen ongekend ecosysteem? Begeesterd door onder meer de poëzie van Inger Christensen en de eco sciencefiction van Jeff Vandermeer, zetten Ezra Veldhuis en Bosse Provoost het volledige technische theaterapparaat in om uw verbeelding wagenwijd open te zetten.
In Indoor Weather staan licht, geluid en theatertrekken op gelijke voet met de menselijke performers. Al deze elementen zijn verwikkeld in een mysterieus spel waarvan de spelregels net buiten het bereik liggen van ons begrip. Een schimmelgroen schijnsel valt opeens op het podium en breidt zich daarna als een olievlek uit doorheen de schouwburg; een speler brengt fragmenten uit it, de monumentale gedichtencyclus uit 1969 van de Deense dichteres Inger Christensen; klanklandschappen zwellen en krimpen in de ruimte als waren het...
Voortbouwend op de performance The eYe in the light in the eYe die werd voorgesteld tijdens de laatste editie van Europalia, vervolgt Gaëtan Rusquet zijn onderzoek naar de relatie tussen beeld en lichaam. Deze keer doet hij dat in co-creatie met Damien Petitot.
In-depth is een performance-installatie met twee performers, die de relatie tussen het lichaam, het scherm en hun vele verschijningen exploreert. De voorstelling werpt de vraag op wat er fysiek van ons overblijft wanneer we onszelf voorstellen via communicatienetwerken, data flows en technologische tools, in een verlangen om te beïnvloeden, anderen te raken of zich te laten raken. De ruimte waarin de performance plaats vindt, werd gecreëerd door Stefan Kartchev, het geluidsontwerp door Yann Leguay.
In Soirée d’études breidt Cassiel Gaube het onderzoek van zijn solo Farmer Train Swirl – Étude uit en creëert hij een stuk dat de rijke woordenschat van house dance in een steeds evoluerende en groeiende reeks van études exploreert.
Wat als de schouwburg de maag van een enorme walvis was? Of nee wacht, een futuristisch, volslagen ongekend ecosysteem? Begeesterd door onder meer de poëzie van Inger Christensen en de eco sciencefiction van Jeff Vandermeer, zetten Ezra Veldhuis en Bosse Provoost het volledige technische theaterapparaat in om uw verbeelding wagenwijd open te zetten.
In Indoor Weather staan licht, geluid en theatertrekken op gelijke voet met de menselijke performers. Al deze elementen zijn verwikkeld in een mysterieus spel waarvan de spelregels net buiten het bereik liggen van ons begrip. Een schimmelgroen schijnsel valt opeens op het podium en breidt zich daarna als een olievlek uit doorheen de schouwburg; een speler brengt fragmenten uit it, de monumentale gedichtencyclus uit 1969 van de Deense dichteres Inger Christensen; klanklandschappen zwellen en krimpen in de ruimte als waren het...
Mario Barrantes Espinoza
El cantar del playo or… a song is a rose is a thorn
Plat(e)form(e)
programmers' days
Gisterenavond zag ik jou in mijn gedachten op de dansvloer. Je lachte naar mij. Mama is aan het zingen in de woonkamer. De radio staat aan. “Hoe kan ik jou niet bewonderen … je zit immers voor altijd in mijn hoofd, mijn dromen en mijn hart”. Liefde, mijn hoofd tolt.
Hiros, Caravan production, workspacebrussels, Arts Management Agency (AMA), ZOO/Thomas Hauert, Entropie Production & gasten bundelen de krachten om Brusselse kunstenaars en cultuurwerkers te ontmoeten die vragen hebben over de realisatie van hun projecten binnen het Vlaamse en Waalse kunstendecreet.
Voor de nieuwe performance Forest Silent Gathering van Begüm Erciyas komt een groep toeschouwers bij zonsondergang samen in een bos en met een hoofdtelefoon op luisteren ze naar een soundtrack. Er ontstaat een audio-sociale architectuur waarin iedereen samen alleen kan zijn. Door te spelen met afstand wordt aangezet tot het ontdekken van een nieuwe nabijheid. Afwezige figuren worden protagonisten. Terwijl de gemeenschappelijke ruimte vorm krijgt en veranderingen ondergaat, doet Forest Silent Gathering ons stilstaan bij de band tussen mensen, bossen en verhalen. Wat is het dat ons samen houdt?
Wat als de schouwburg de maag van een enorme walvis was? Of nee wacht, een futuristisch, volslagen ongekend ecosysteem? Begeesterd door onder meer de poëzie van Inger Christensen en de eco sciencefiction van Jeff Vandermeer, zetten Ezra Veldhuis en Bosse Provoost het volledige technische theaterapparaat in om uw verbeelding wagenwijd open te zetten.
In Indoor Weather staan licht, geluid en theatertrekken op gelijke voet met de menselijke performers. Al deze elementen zijn verwikkeld in een mysterieus spel waarvan de spelregels net buiten het bereik liggen van ons begrip. Een schimmelgroen schijnsel valt opeens op het podium en breidt zich daarna als een olievlek uit doorheen de schouwburg; een speler brengt fragmenten uit it, de monumentale gedichtencyclus uit 1969 van de Deense dichteres Inger Christensen; klanklandschappen zwellen en krimpen in de ruimte als waren het...
Dit stuk spruit voort uit de wens om een dansvoorstelling te maken binnen de biotoop van een al bestaande dansstijl waarbij de verkenning van zijn intrinsieke complexiteit als vertrekpunt wordt genomen voor de uitwerking van een choreografisch object. Farmer Train Swirl – Étude is een gevoelsmatig bewegingsonderzoek op het gebied van house dance – een stijl die in de clubs van Chicago & New York in de vroege jaren tachtig ontstond.
In Voicing Pieces speelt onze eigen stem de hoofdrol. In de intimiteit van een geluidscabine en aan de hand van een eenvoudige partituur, wordt het publiek toeschouwer van zijn eigen stem.
Het Engelse woord mold kan naar twee erg uiteenlopende zaken verwijzen: enerzijds naar een soort schimmel, maar anderzijds ook naar een mal, een holle container die als model dient om een specifieke vorm of een specifiek patroon te gieten. In het geval van een schimmel gaat het om een mycelium dat zich behoorlijk onvoorspelbaar lijkt te ontwikkelen: het verbindt, koloniseert, infecteert, verteert, vormt vruchten en produceert sporen. Als we het hebben over de mal, gaat het om een matrix waarin we kneedbare materie vorm kunnen geven. MOLD wil dat contrast tussen oncontroleerbare proliferatie en afgieten, tussen twee verschillende logica’s in hetzelfde lichaam, ten tonele brengen.
MOLD liet zich inspireren door verschillende praktijken (mycologie, mode, fermentatie, dans en beeldhouwen) om de theatermachine te beschouwen als tal van lichamen. We willen graag dat MOLD niet louter als een voorstelling wordt opgevat, maar ook als een boerderij. Een omgeving waarin dans, voorwerpen, publiek, licht, muziek, geuren en kostuums op elkaar inwerken zoals levende kweken. Een tuin die in het teken staat van cultiveren, verlaten, inenten, vlechten, vermenigvuldigen, ontkiemen, opwarmen en verrotten.
T-Dance is een stuk dat volledig in het teken staat van het voelen en de verbinding. Hoe kan tactiliteit, met al zijn symbolische kracht, kwetsbaarheid en humor betekenis krijgen ? Hoe blijven we verbonden ondanks verschil in afstand, tijd en context? Hoe kunnen we raken zonder aan te raken?
Vier dansers onderzoeken de empathie en het fysieke geheugen en tasten hierbij de grenzen van het lichaam en de mentale connecties af. Aan de toeschouwers wordt gevraagd om, zonder hun plaatsen te verlaten, diezelfde denkbeeldige ruimte in te nemen als de dansers, en zo deel te nemen aan een denkbeeldige empathische aanraking.
...Voor de nieuwe performance Forest Silent Gathering van Begüm Erciyas komt een groep toeschouwers bij zonsondergang samen in een bos en met een hoofdtelefoon op luisteren ze naar een soundtrack. Er ontstaat een audio-sociale architectuur waarin iedereen samen alleen kan zijn. Door te spelen met afstand wordt aangezet tot het ontdekken van een nieuwe nabijheid. Afwezige figuren worden protagonisten. Terwijl de gemeenschappelijke ruimte vorm krijgt en veranderingen ondergaat, doet Forest Silent Gathering ons stilstaan bij de band tussen mensen, bossen en verhalen. Wat is het dat ons samen houdt?
SunBengSitting is een voorstelling die jodelen, volksdans en hedendaagse dans combineert; een trip naar het verleden en een speelse, grappige zoektocht naar identiteit.
In zijn solo Being Moved onderzoekt Simon Mayer verschillende toestanden van bewegen en bewogen worden. Wat raakt ons? Wat betekent het om te worden geraakt? Hoe kunnen we loslaten en ons overgeven aan het ‘nu’?
Wat als de schouwburg de maag van een enorme walvis was? Of nee wacht, een futuristisch, volslagen ongekend ecosysteem? Begeesterd door onder meer de poëzie van Inger Christensen en de eco sciencefiction van Jeff Vandermeer, zetten Ezra Veldhuis en Bosse Provoost het volledige technische theaterapparaat in om uw verbeelding wagenwijd open te zetten.
In Indoor Weather staan licht, geluid en theatertrekken op gelijke voet met de menselijke performers. Al deze elementen zijn verwikkeld in een mysterieus spel waarvan de spelregels net buiten het bereik liggen van ons begrip. Een schimmelgroen schijnsel valt opeens op het podium en breidt zich daarna als een olievlek uit doorheen de schouwburg; een speler brengt fragmenten uit it, de monumentale gedichtencyclus uit 1969 van de Deense dichteres Inger Christensen; klanklandschappen zwellen en krimpen in de ruimte als waren het...
Het Engelse woord mold kan naar twee erg uiteenlopende zaken verwijzen: enerzijds naar een soort schimmel, maar anderzijds ook naar een mal, een holle container die als model dient om een specifieke vorm of een specifiek patroon te gieten. In het geval van een schimmel gaat het om een mycelium dat zich behoorlijk onvoorspelbaar lijkt te ontwikkelen: het verbindt, koloniseert, infecteert, verteert, vormt vruchten en produceert sporen. Als we het hebben over de mal, gaat het om een matrix waarin we kneedbare materie vorm kunnen geven. MOLD wil dat contrast tussen oncontroleerbare proliferatie en afgieten, tussen twee verschillende logica’s in hetzelfde lichaam, ten tonele brengen.
MOLD liet zich inspireren door verschillende praktijken (mycologie, mode, fermentatie, dans en beeldhouwen) om de theatermachine te beschouwen als tal van lichamen. We willen graag dat MOLD niet louter als een voorstelling wordt opgevat, maar ook als een boerderij. Een omgeving waarin dans, voorwerpen, publiek, licht, muziek, geuren en kostuums op elkaar inwerken zoals levende kweken. Een tuin die in het teken staat van cultiveren, verlaten, inenten, vlechten, vermenigvuldigen, ontkiemen, opwarmen en verrotten.
Voor de nieuwe performance Forest Silent Gathering van Begüm Erciyas komt een groep toeschouwers bij zonsondergang samen in een bos en met een hoofdtelefoon op luisteren ze naar een soundtrack. Er ontstaat een audio-sociale architectuur waarin iedereen samen alleen kan zijn. Door te spelen met afstand wordt aangezet tot het ontdekken van een nieuwe nabijheid. Afwezige figuren worden protagonisten. Terwijl de gemeenschappelijke ruimte vorm krijgt en veranderingen ondergaat, doet Forest Silent Gathering ons stilstaan bij de band tussen mensen, bossen en verhalen. Wat is het dat ons samen houdt?
Het Engelse woord mold kan naar twee erg uiteenlopende zaken verwijzen: enerzijds naar een soort schimmel, maar anderzijds ook naar een mal, een holle container die als model dient om een specifieke vorm of een specifiek patroon te gieten. In het geval van een schimmel gaat het om een mycelium dat zich behoorlijk onvoorspelbaar lijkt te ontwikkelen: het verbindt, koloniseert, infecteert, verteert, vormt vruchten en produceert sporen. Als we het hebben over de mal, gaat het om een matrix waarin we kneedbare materie vorm kunnen geven. MOLD wil dat contrast tussen oncontroleerbare proliferatie en afgieten, tussen twee verschillende logica’s in hetzelfde lichaam, ten tonele brengen.
MOLD liet zich inspireren door verschillende praktijken (mycologie, mode, fermentatie, dans en beeldhouwen) om de theatermachine te beschouwen als tal van lichamen. We willen graag dat MOLD niet louter als een voorstelling wordt opgevat, maar ook als een boerderij. Een omgeving waarin dans, voorwerpen, publiek, licht, muziek, geuren en kostuums op elkaar inwerken zoals levende kweken. Een tuin die in het teken staat van cultiveren, verlaten, inenten, vlechten, vermenigvuldigen, ontkiemen, opwarmen en verrotten.
Wat als de schouwburg de maag van een enorme walvis was? Of nee wacht, een futuristisch, volslagen ongekend ecosysteem? Begeesterd door onder meer de poëzie van Inger Christensen en de eco sciencefiction van Jeff Vandermeer, zetten Ezra Veldhuis en Bosse Provoost het volledige technische theaterapparaat in om uw verbeelding wagenwijd open te zetten.
In Indoor Weather staan licht, geluid en theatertrekken op gelijke voet met de menselijke performers. Al deze elementen zijn verwikkeld in een mysterieus spel waarvan de spelregels net buiten het bereik liggen van ons begrip. Een schimmelgroen schijnsel valt opeens op het podium en breidt zich daarna als een olievlek uit doorheen de schouwburg; een speler brengt fragmenten uit it, de monumentale gedichtencyclus uit 1969 van de Deense dichteres Inger Christensen; klanklandschappen zwellen en krimpen in de ruimte als waren het...
Dit stuk spruit voort uit de wens om een dansvoorstelling te maken binnen de biotoop van een al bestaande dansstijl waarbij de verkenning van zijn intrinsieke complexiteit als vertrekpunt wordt genomen voor de uitwerking van een choreografisch object. Farmer Train Swirl – Étude is een gevoelsmatig bewegingsonderzoek op het gebied van house dance – een stijl die in de clubs van Chicago & New York in de vroege jaren tachtig ontstond.
Op momenten van eenzaamheid zoeken mensen – denk aan reizigers of gevangenen – vaak hun toevlucht tot brieven om te communiceren met hun geliefden en om hun ervaring van isolement te delen. Sam Melville deed het vanuit de gevangenis van Attica, waar hij werd vastgehouden op beschuldiging van sabotage van openbare eigendommen uit protest tegen de Vietnamoorlog, en waar hij tijdens de rellen van 1971 zou omkomen.
Gisterenavond zag ik jou in mijn gedachten op de dansvloer. Je lachte naar mij. Mama is aan het zingen in de woonkamer. De radio staat aan. “Hoe kan ik jou niet bewonderen … je zit immers voor altijd in mijn hoofd, mijn dromen en mijn hart”. Liefde, mijn hoofd tolt.
In Soirée d’études breidt Cassiel Gaube het onderzoek van zijn solo Farmer Train Swirl – Étude uit en creëert hij een stuk dat de rijke woordenschat van house dance in een steeds evoluerende en groeiende reeks van études exploreert.
Gisterenavond zag ik jou in mijn gedachten op de dansvloer. Je lachte naar mij. Mama is aan het zingen in de woonkamer. De radio staat aan. “Hoe kan ik jou niet bewonderen … je zit immers voor altijd in mijn hoofd, mijn dromen en mijn hart”. Liefde, mijn hoofd tolt.
In zijn solo Being Moved onderzoekt Simon Mayer verschillende toestanden van bewegen en bewogen worden. Wat raakt ons? Wat betekent het om te worden geraakt? Hoe kunnen we loslaten en ons overgeven aan het ‘nu’?
SunBengSitting is een voorstelling die jodelen, volksdans en hedendaagse dans combineert; een trip naar het verleden en een speelse, grappige zoektocht naar identiteit.
In het begin was er slechts vormeloze duisternis. Al eeuwenlang vertelt de mens zichzelf uiteenlopende verhalen over wat daarna kwam: het ontstaan van de wereld. In SUN-SET trachten Ezra Veldhuis, Bosse Provoost en Oshin Albrecht te achterhalen hoe een ‘kosmogonisch moment’ kan worden verbeeld, het fragiele moment waarop ‘niets’ omslaat in ‘iets’.
Schipperend tussen licht en duisternis, abstractie en figuratie, roept SUN-SET bastaardwerelden op, in een theaterzaal die zelf wel lijkt te leven. Een intieme performance die je tot bij - of tot net voorbij - de grenzen van je verbeelding brengt.
...Het Engelse woord mold kan naar twee erg uiteenlopende zaken verwijzen: enerzijds naar een soort schimmel, maar anderzijds ook naar een mal, een holle container die als model dient om een specifieke vorm of een specifiek patroon te gieten. In het geval van een schimmel gaat het om een mycelium dat zich behoorlijk onvoorspelbaar lijkt te ontwikkelen: het verbindt, koloniseert, infecteert, verteert, vormt vruchten en produceert sporen. Als we het hebben over de mal, gaat het om een matrix waarin we kneedbare materie vorm kunnen geven. MOLD wil dat contrast tussen oncontroleerbare proliferatie en afgieten, tussen twee verschillende logica’s in hetzelfde lichaam, ten tonele brengen.
MOLD liet zich inspireren door verschillende praktijken (mycologie, mode, fermentatie, dans en beeldhouwen) om de theatermachine te beschouwen als tal van lichamen. We willen graag dat MOLD niet louter als een voorstelling wordt opgevat, maar ook als een boerderij. Een omgeving waarin dans, voorwerpen, publiek, licht, muziek, geuren en kostuums op elkaar inwerken zoals levende kweken. Een tuin die in het teken staat van cultiveren, verlaten, inenten, vlechten, vermenigvuldigen, ontkiemen, opwarmen en verrotten.
Wat als de schouwburg de maag van een enorme walvis was? Of nee wacht, een futuristisch, volslagen ongekend ecosysteem? Begeesterd door onder meer de poëzie van Inger Christensen en de eco sciencefiction van Jeff Vandermeer, zetten Ezra Veldhuis en Bosse Provoost het volledige technische theaterapparaat in om uw verbeelding wagenwijd open te zetten.
In Indoor Weather staan licht, geluid en theatertrekken op gelijke voet met de menselijke performers. Al deze elementen zijn verwikkeld in een mysterieus spel waarvan de spelregels net buiten het bereik liggen van ons begrip. Een schimmelgroen schijnsel valt opeens op het podium en breidt zich daarna als een olievlek uit doorheen de schouwburg; een speler brengt fragmenten uit it, de monumentale gedichtencyclus uit 1969 van de Deense dichteres Inger Christensen; klanklandschappen zwellen en krimpen in de ruimte als waren het...
In Soirée d’études breidt Cassiel Gaube het onderzoek van zijn solo Farmer Train Swirl – Étude uit en creëert hij een stuk dat de rijke woordenschat van house dance in een steeds evoluerende en groeiende reeks van études exploreert.
In Soirée d’études breidt Cassiel Gaube het onderzoek van zijn solo Farmer Train Swirl – Étude uit en creëert hij een stuk dat de rijke woordenschat van house dance in een steeds evoluerende en groeiende reeks van études exploreert.
In Soirée d’études breidt Cassiel Gaube het onderzoek van zijn solo Farmer Train Swirl – Étude uit en creëert hij een stuk dat de rijke woordenschat van house dance in een steeds evoluerende en groeiende reeks van études exploreert.