Over
Nikima Jagudajev (1990) is een Amerikaans-Oostenrijks/Oezbeekse choreograaf. Hun op processen gebaseerde, collaboratieve praktijk kijkt naar sociale vormen; sociale relaties als ruimtelijke relaties en hoe we ons op bevredigende en bedachtzame manieren samenvoegen. Met de choreografie van het spel als kader worden performers (Conduit) en bezoekers (Arrivor) opgenomen in een spel met een open einde. De wereld wordt opgebouwd door een groep kunstenaars die de speelplaats vormgeven met elementen als live muziek, eten, een spel verzamelbare kaarten, geheimen en niet-lineaire danschoreografieën die zich als portalen door de tijd in elkaar vouwen. Deze elementen werken als informele uitnodigingen om zich op verschillende manieren in te mengen. Ze verleggen de aandacht te en bieden agency en ontologische transformatie. Net als 3-dimensionale Massively Multiplayer Online Role-Playing Games (MMORPG) is deze mythopoeïsche wereld zowel serieus als speels, betoverd met betekenis en vol met mods. Iemands ervaring wordt bepaald door de formele eigenschappen van het spel en door de interactie van verschillende interpreterende subjectiviteiten. Performers en bezoekers delen dit glibberige universum.
Het werk van Jagudajev heeft vorm gekregen in onder meer de Shedhalle (Zürich), Kurimanzutto (Mexico City), Centre d’Art Contemporain Genève, The Whitney Museum of American Art, MoMA PS1 en het Rockbund Art Museum (Shanghai), maar ook in het kader van Material Art Fair’s Immaterial (Mexico City), 89+ in LUMA/Westbau (Zürich), kunstenfestivaldesarts (Brussel) en als onderdeel van de Biënnale van Marrakech (Marokko). Jagudajev heeft ook een aankomende tentoonstelling in WIELS (Brussel) in april 2023.
Gepubliceerd werk van Jagudajev omvat “The Backstreet Boys” als onderdeel van Bergen Kunsthall’s Speculative Histories text commission platform (2021) en mede gepubliceerd door Karmaklubb*, “Relations of Unpredictable Encounters” in het Movement Research Performance Journal (2017) en “the landscape thinks itself in me” in Asad Raza’s Root Sequence. Mother Tongue (Walther König, 2018).