Loom

LOOM stelt de verschijning/verdwijning van het lichaam in vraag en brengt een geleidelijke blootstelling ervan: van de amper zichtbare schaduw tot de bezetting van heel de voorstellingsruimte door de beweging.

Duur van het stuk: 30 minuten
En/of presentatie in loops van de video-installatie.

“LOOM” laat drie grote ‘dozen’ zien die gemaakt zijn van honderden meters reklint gespannen op metalen structuren en waarin de danseressen zijn opgesloten. Vanuit elke doos schijnt een zwak licht.

Beetje bij beetje kan de toeschouwer schaduwen ontwaren. Eerst in stukken en bijna abstract, worden de naakte vrouwenlichamen die achter de schermen leunen steeds duidelijker zichtbaar naarmate het licht dat ze omhult toeneemt.

De bewegingen van de vertolksters worden ook geleidelijk aan intenser en evolueren – als een optische illusie – van het gewoon aanleunen tot en obsessionele en hypnotische beweging. De lichamen kaatsten steeds heftiger achter de rekmuur tot het ogenblik dat hele ledematen opduiken en letterlijk de schermen doorprikken.

De zeer grote diversiteit van bewegingen in de dozen, van de delicaatste aanraking tot het heftigste opspringen tege de elastische ‘muur’ levert een bijzonder rijk geluidsgamma op.

LOOM bestaat ook als installatie.
Het beeld van de afdruk van de lichamen wordt in dit geval geprojecteerd op de drie structuren die met reklint zijn ingepakt. De lijnen die door de elastieken worden geweven verwijzen onvermijdelijk, op ‘fysieke’ wijze, naar de lichtbundels van de projectoren.