Neverland

Christophe werd vrijwel toevallig een Jackson impersonator. Na een imitatie voor vrienden op een feestje begonnen de uitnodigingen binnen te komen. Toen tien jaar later de schandalen rond Jackson bekend raakten, bleef de telefoon weer stil. Hij verloor z’n origineel, dat stopte met produceren. Maar Christophe stopte zelf niet. Door zijn virtuoze imitaties werd Christophe een soort spookachtig lichaam, meer reëel dan Jackson zelf.

Dit gegeven bracht Anros Zins-Browne ertoe om onderzoek te doen naar holografische projectoren. In NEVERLAND ziet de toeschouwer een lichaam, dat tegelijk echt en onecht is, bewegen als een driedimensioneel beeld. Ogenschijnlijk levensecht, maar niet reëel. De video-installatie maakt namelijk gebruik van de negentiende eeuwse techniek die bekend staat als Pepper’s Ghost. Maar de aanwezigheid van een levende persoon in de coulissen is vervangen door een geprojecteerd beeld, en er wordt geen gebruik gemaakt van een glasplaat, maar wel van flinterdun plastiek. Het effect is dat van een compleet autonoom, vrij bewegend, drie dimensioneel beeld. Een hologram.
(www.wpzimmer.be)