The Artificial Nature Project

The Artificial Nature Project, een nieuwe ontmoeting tussen menselijke en niet-menselijke performers, is gecreëerd vanuit de volgende vragen:
Wat betekent het om een choreografie voor materialen te maken waar de menselijke bewegingen niet langer centraal staan?
Wat als je de kracht van materialen en objecten aanspreekt, alsof zij hun kracht opleggen aan de mens?
Wat is de relatie tussen de bezielde en de ontzielde wereld?

Het resultaat is een performance die letterlijk dingen in het rond gooit. Materialen vliegen door de lucht waardoor er een landschap ontstaat dat constant transformeert. Doorheen de performance verandert het uitzicht voortdurend: een kalme, contemplatieve site evolueert tot een energieke chaos waarbij objecten in de ruimte geprojecteerd worden. Een vloedgolf slaat plotseling om in een storm van confetti die over de scène raast. Het podium wordt bedekt en doorkruist met verschillende objecten en ruwe materialen. Een niet te overziene puinhoop van kleine, dikke, lichte, grote, zware, dunne, breekbare en stevige dingen blijft over. De materialen worden in beweging gezet door dansers.

Een lichaam dat niet langer bestaat uit vlees en bloed maar zich mengt tot een zwevende, vliegende massa.

De choreografie in The Artificial Nature Project wordt deels uitgevoerd door menselijke performers en deels door dingen in beweging. Deze actie beïnvloedt de verschijningsvorm en perceptie van de materialen: gaande van een abstracte sculptuur, tot een zwerm dieren, of een zandstorm die de lichamen die er middenin zitten verzwelgt. Het ene beeld wordt vervangen door een ander, en ook de waarneming van het glitterend landschap wordt gewijzigd.

Speeldata en info: metteingvartsen.net