collected screams

Lecture-performance (60 min, Engels gesproken)

Een stem is net zo uniek als een vingerafdruk. Als we schreeuwen, katapulteren we onszelf naar binnen en onthullen we die dimensie van onszelf tussen lichaam en geest, die misschien het dichtst bij onze ziel ligt. “Om onze mond te openen en geluiden uit een gat in het midden van ons gezicht te laten komen”, waarmee we zowel onze sterkste kracht als onze diepste kwetsbaarheid onthullen.

In collected screams deelt Sarah Vanhee verschillende geuite en niet-geuite kreten uit wetenschappelijke, filosofische, mythologische, artistieke en politieke achtergronden, waarbij ze zich beweegt van sociaal aanvaard, gecontextualiseerd en collectief geschreeuw naar donkerder, intiemer gebied, ongecontroleerd lekken zonder poging tot articulatie, oneindig geschreeuw.

Ze vraagt zich af waarom we niet schreeuwden toen we hadden kunnen schreeuwen en, tegen de achtergrond van het patriarchaat, eist het schreeuwen opnieuw op als een instrument, een wapen, als onmiddellijke genezing, als een manier om tot rust te komen of een middel om pijn, opwinding, angst, woede, vreugde of iets anders onuitsprekelijks uit te drukken. We verdienen het om te schreeuwen.