Faire un four

Hoe herkennen we iets als een bepaald iets? Een persoon als iemand? Faire un Four vertrekt van vier personen en hun dansen. Het project zoekt niet naar individualisme maar brengt de vier samen in een meervoudige gelaagde ruimte van manieren of benaderingen van dansen. Deze choreografische ruimte ontstaat geleidelijk in een proces van interpretatie, verandering en aanpassingen van elkaars bewegingen.

Vier solo’s (proloog) genereren het vertrekpunt voor elke avond. De eigenlijke voorstelling schept vervolgens een scenische architectuur waarin performers en publiek kunnen verwerken wat zij te zien kregen, want gelijkenis opmerken is gelijkenis creëren.

Faire un Four produceert een fysieke en verbale collectie waarin zowel het mechanisme van erkenning als de troebelheid van de dingen in vraag gesteld en in de war gebracht worden.

Collection is een verzameling van beelden in de vorm van een film, parallel aan Faire un Four. Marcelo Mardones (her-)ensceneert nieuwe en bestaande scènes van de
creatie en het werkproces. Op cinematografische wijze worden mogelijke eerdere of toekomstige versies van de performance getoond. Collection is een fictief document van het stuk, en staat er los van. Het is de weggever van Faire un Four.