Over
°1978, geboren nabij Venetië, woont en werkt in Brussel.
Sara Manente werkt als choreograaf, performer en onderzoeker. Haar werk richt zich op esthetiek en ethiek op het snijvlak van live kunst en levende culturen, met name fermentatietechnologie, chimerisatie en (auto)immuniteit.
Sinds haar vroege kindertijd volgde Sara ballet, en later hedendaagse dans, in Italië en daarbuiten. In 2003 studeerde ze af in Communicatiewetenschappen aan de Universiteit van Bologna met een interdisciplinaire thesis over semiotiek en dansgeschiedenis. Na een jaar als zelfstandig onderzoeker aan de Universiteit van Antwerpen, richtte ze haar focus op haar eigen artistieke werk.
In 2008 behaalde ze bij a.pass (voorheen APT) een postdoctorale graad in de podiumkunsten; 10 jaar later maakte ze deel uit van het a.pass. Research Center/Cycle 1. Geïnteresseerd in het idee van “performative publishing” en in de dynamische relatie tussen performer, werk en publiek, worden haar projecten ontwikkeld dankzij hybride onderzoek. Ze ontvouwen zich in verscheidene vormen: choreografische stukken, films, tekst, interviews, gecureerde evenementen, workshops, telepathische ervaringen, en meer.
Sara’s twee voornaamste dansstukken zijn Lawaai means Hawaai (2009) en Faire un four (2011), gevolgd door een langer onderzoeksproject dat focust op “ekphrasis” en de kritische relatie tussen dans en taal: Spectacles (2016-18, interviews, boeken en een 3D-film in samenwerking met Christophe Albertijn). Van 2012 tot 2019, werkte ze samen met Marcos Simoes rond noties van samenwerking en de relatie met het publiek. Ze creëerden performances, video’s en workshops geïnspireerd door paranormale ervaringen: This place, x: I liked B better/ y: I am 29 too, Tele Visions en Lava.
Sinds 2018 richt Sara zich op het snijpunt tussen live kunst en levende culturen. Ze ontving een kortlopende beurs van de Vlaamse overheid voor Wicked technology/Wild fermentation, een onderzoek van kunstpraktijken, eco-feminisme en fermentatie, daarbij transformerende technieken ontwikkelend voor het denken, waarnemen en handelen (van togetherness). In 2020 publiceerde ze ROT/Issue Zero, aan magazine dat voortkomt uit het onderzoek en de catalogus werd voor een curatorieel evenement genaamd ROT GARDEN. In 2021/2022 organiseerde ze in samenwerking met Far Nyon “Technologie de champignons”, een open school over mycelium. Na te experimenteren met verschillende performatieve gebaren onder de titel MOLDING, en 6 maanden studioresidentie bij workspacebrussels, creëerde ze in 2022 MOLD, een dansvoorstelling voor drie dansers en myceliumsculpturen in BUDA (Kortrijk), Far (Nyon), Serralves en Kaaitheater.
“In my work there is often the concern of expanding the moment before naming or categorizing. A sort of suspension in a state of affects, paradoxes and possibilities. In this suspension something happens to the body.”
Met haar interesse in pedagogie in de kunsten, werkte Sara ook als mentor en curator bij a.pass. Ze deelde haar praktijk en vaardigheden bij KASK, ISAC, ZUYD, DOCH en EXERCE.
Sara heeft ook reeds gewerkt met en gespeeld voor Juan Dominguez, Kate McIntosh, Aitana Cordero Vico, Marcos Simoes, Jaime Llopis, Nada Gambier, Gaëtan Bulourde, Andrea Maurer, Begüm Erciyas en Beatrice Balcou.
Momenteel werkt ze aan nieuwe ROT GARDENs en verdeelt ze MOLD in verschillende contexten.
