Gisterenavond zag ik jou in mijn gedachten op de dansvloer. Je lachte naar mij. Mama is aan het zingen in de woonkamer. De radio staat aan. “Hoe kan ik jou niet bewonderen … je zit immers voor altijd in mijn hoofd, mijn dromen en mijn hart”. Liefde, mijn hoofd tolt.
MOLD SPILLOVERS zijn een reeks gebaren die vormgeven aan verschillende situaties: een spontane picknick, een onverwachte catwalk, een handtassencollectie, een composterende expo, blauwe wafels of enkele myceliumsculpturen.
Deze ‘spillovers’ gaan vooraf aan en volgen op de creatie van Sara Manente’s dansvoorstelling MOLD. Voortkomend uit het proces van die voorstelling, die in de black box wordt opgevoerd, reflecteren deze gebaren op de mogelijkheid van ‘besmetting’ en kruisbestuiving in andere contexten: de ‘spillovers’ lopen uit en over de randen van het palimpsest en de architectuur van een festival, [....insert other examples here]. Een expo van ruïnes die composteren tot vruchtbare materialen, gisteren die verteren, mycelium dat zich verbindt, en choreografieën die...
Hiros, Caravan production, workspacebrussels, Arts Management Agency (AMA), ZOO/Thomas Hauert, Entropie Production & gasten bundelen de krachten om Brusselse kunstenaars en cultuurwerkers te ontmoeten die vragen hebben over de realisatie van hun projecten binnen het Vlaamse en Waalse kunstendecreet.
Soirée d’études is ontstaan uit Cassiel Gaube’s passie voor het vocabularium van house dance, een clubdans waarvan hij de potentiële kruisingen zoekt met de compositorische benaderingen van hedendaagse dans.
Deze choreografische soirée neemt de vorm aan van een reeks korte, in elkaar hakende fragmenten. Het is een pas de deux met drie, waarbij de dansers het stokje doorgeven om verschillende duo's te vormen.
Vanuit een poging om de kinesthetische mogelijkheden van house dance in kaart te brengen, deconstrueert Soirée d'études het lexicon van deze praktijk om er vervolgens mee te kunnen spelen. Van de karakteristieke groove tot de diverse vormen van footwork, de verschillende aspecten van de stijl worden...
Soirée d’études is ontstaan uit Cassiel Gaube’s passie voor het vocabularium van house dance, een clubdans waarvan hij de potentiële kruisingen zoekt met de compositorische benaderingen van hedendaagse dans.
Deze choreografische soirée neemt de vorm aan van een reeks korte, in elkaar hakende fragmenten. Het is een pas de deux met drie, waarbij de dansers het stokje doorgeven om verschillende duo's te vormen.
Vanuit een poging om de kinesthetische mogelijkheden van house dance in kaart te brengen, deconstrueert Soirée d'études het lexicon van deze praktijk om er vervolgens mee te kunnen spelen. Van de karakteristieke groove tot de diverse vormen van footwork, de verschillende aspecten van de stijl worden...
Hiros, Caravan production, workspacebrussels, Arts Management Agency (AMA), ZOO/Thomas Hauert, Entropie Production & gasten bundelen de krachten om Brusselse kunstenaars en cultuurwerkers te ontmoeten die vragen hebben over de realisatie van hun projecten binnen het Vlaamse en Waalse kunstendecreet.
Soirée d’études is ontstaan uit Cassiel Gaube’s passie voor het vocabularium van house dance, een clubdans waarvan hij de potentiële kruisingen zoekt met de compositorische benaderingen van hedendaagse dans.
Deze choreografische soirée neemt de vorm aan van een reeks korte, in elkaar hakende fragmenten. Het is een pas de deux met drie, waarbij de dansers het stokje doorgeven om verschillende duo's te vormen.
Vanuit een poging om de kinesthetische mogelijkheden van house dance in kaart te brengen, deconstrueert Soirée d'études het lexicon van deze praktijk om er vervolgens mee te kunnen spelen. Van de karakteristieke groove tot de diverse vormen van footwork, de verschillende aspecten van de stijl worden...
Soirée d’études is ontstaan uit Cassiel Gaube’s passie voor het vocabularium van house dance, een clubdans waarvan hij de potentiële kruisingen zoekt met de compositorische benaderingen van hedendaagse dans.
Deze choreografische soirée neemt de vorm aan van een reeks korte, in elkaar hakende fragmenten. Het is een pas de deux met drie, waarbij de dansers het stokje doorgeven om verschillende duo's te vormen.
Vanuit een poging om de kinesthetische mogelijkheden van house dance in kaart te brengen, deconstrueert Soirée d'études het lexicon van deze praktijk om er vervolgens mee te kunnen spelen. Van de karakteristieke groove tot de diverse vormen van footwork, de verschillende aspecten van de stijl worden...
Soirée d’études is ontstaan uit Cassiel Gaube’s passie voor het vocabularium van house dance, een clubdans waarvan hij de potentiële kruisingen zoekt met de compositorische benaderingen van hedendaagse dans.
Deze choreografische soirée neemt de vorm aan van een reeks korte, in elkaar hakende fragmenten. Het is een pas de deux met drie, waarbij de dansers het stokje doorgeven om verschillende duo's te vormen.
Vanuit een poging om de kinesthetische mogelijkheden van house dance in kaart te brengen, deconstrueert Soirée d'études het lexicon van deze praktijk om er vervolgens mee te kunnen spelen. Van de karakteristieke groove tot de diverse vormen van footwork, de verschillende aspecten van de stijl worden...
Soirée d’études is ontstaan uit Cassiel Gaube’s passie voor het vocabularium van house dance, een clubdans waarvan hij de potentiële kruisingen zoekt met de compositorische benaderingen van hedendaagse dans.
Deze choreografische soirée neemt de vorm aan van een reeks korte, in elkaar hakende fragmenten. Het is een pas de deux met drie, waarbij de dansers het stokje doorgeven om verschillende duo's te vormen.
Vanuit een poging om de kinesthetische mogelijkheden van house dance in kaart te brengen, deconstrueert Soirée d'études het lexicon van deze praktijk om er vervolgens mee te kunnen spelen. Van de karakteristieke groove tot de diverse vormen van footwork, de verschillende aspecten van de stijl worden...
Soirée d’études is ontstaan uit Cassiel Gaube’s passie voor het vocabularium van house dance, een clubdans waarvan hij de potentiële kruisingen zoekt met de compositorische benaderingen van hedendaagse dans.
Deze choreografische soirée neemt de vorm aan van een reeks korte, in elkaar hakende fragmenten. Het is een pas de deux met drie, waarbij de dansers het stokje doorgeven om verschillende duo's te vormen.
Vanuit een poging om de kinesthetische mogelijkheden van house dance in kaart te brengen, deconstrueert Soirée d'études het lexicon van deze praktijk om er vervolgens mee te kunnen spelen. Van de karakteristieke groove tot de diverse vormen van footwork, de verschillende aspecten van de stijl worden...
Soirée d’études is ontstaan uit Cassiel Gaube’s passie voor het vocabularium van house dance, een clubdans waarvan hij de potentiële kruisingen zoekt met de compositorische benaderingen van hedendaagse dans.
Deze choreografische soirée neemt de vorm aan van een reeks korte, in elkaar hakende fragmenten. Het is een pas de deux met drie, waarbij de dansers het stokje doorgeven om verschillende duo's te vormen.
Vanuit een poging om de kinesthetische mogelijkheden van house dance in kaart te brengen, deconstrueert Soirée d'études het lexicon van deze praktijk om er vervolgens mee te kunnen spelen. Van de karakteristieke groove tot de diverse vormen van footwork, de verschillende aspecten van de stijl worden...
In deze promenadeperformance bestaande uit dans, immersieve choreografie, sculptuur en geluidskunst vragen Vera Tussing en medewerkers zich af: Wat komt er vóór aanraking?
Onze tastzin is verweven met verlangen, angst, afkeer, troost, plezier, gevaar. Tactiliteit is per definitie een complex fenomeen, dat onze relaties met elkaar en de wereld bepaalt - maar toch vaak ononderzocht blijft. Omdat het zo beladen is met betekenis, vereist aanraking zorgvuldige afweging. En omdat iedereen zijn eigen geschiedenis van aanraking heeft - die kan bestaan uit training, oefening, herinnering en trauma - moet het 'voor' van aanraking altijd opnieuw worden beleefd, zorgvuldig overwogen en heroverwogen bij elke nieuwe ontmoeting.
Basically is een doorlopend live-project van Nikima Jagudajev. Het is een process-based corpus van werk dat met elke iteratie transformeert. Het heeft de vorm aangenomen van een tweedaagse performance, een opnamestudio, een residentie, een schoolplein, een picknick op het strand en een zes maanden durende tentoonstelling. Bij elke uitnodiging verandert niet alleen de context, maar ook de inhoud, omdat nieuwe mensen met nieuwe input worden uitgenodigd in het proces. Jagudajev is geïnteresseerd in sociale vormen; sociale relaties als ruimtelijke relaties en...
Basically is een doorlopend live-project van Nikima Jagudajev. Het is een process-based corpus van werk dat met elke iteratie transformeert. Het heeft de vorm aangenomen van een tweedaagse performance, een opnamestudio, een residentie, een schoolplein, een picknick op het strand en een zes maanden durende tentoonstelling. Bij elke uitnodiging verandert niet alleen de context, maar ook de inhoud, omdat nieuwe mensen met nieuwe input worden uitgenodigd in het proces. Jagudajev is geïnteresseerd in sociale vormen; sociale relaties als ruimtelijke relaties en...
En reconnaissance verkent choreografie en geluid in een performance die ruimte schept om te experimenteren met wat ons scheidt, verbindt en beweegt als individu en als groep. Ruimte gevend aan wat aanwezig is, aan alle dingen die aanwezig zijn zonder een hiërarchie te maken tussen wat menselijk en niet-menselijk is. En reconnaissance bevraagt de materie en wat haar bezielt, en wil de verbanden tussen het zichtbare en het onzichtbare waarneembaar maken.
Met deze nieuwe creatie wil Gaëtan Rusquet de manier waarop we onszelf situeren ten opzichte van de ander, de groep en onze omgeving in vraag stellen. En reconnaissance is een poging om onze verlangens naar verbinding en onthechting te ritualiseren. Het onderzoekt onze dynamiek van participatie en afwijzing, door een ruimte voor te stellen waar het politieke en het intieme elkaar ontmoeten.
...En reconnaissance verkent choreografie en geluid in een performance die ruimte schept om te experimenteren met wat ons scheidt, verbindt en beweegt als individu en als groep. Ruimte gevend aan wat aanwezig is, aan alle dingen die aanwezig zijn zonder een hiërarchie te maken tussen wat menselijk en niet-menselijk is. En reconnaissance bevraagt de materie en wat haar bezielt, en wil de verbanden tussen het zichtbare en het onzichtbare waarneembaar maken.
Met deze nieuwe creatie wil Gaëtan Rusquet de manier waarop we onszelf situeren ten opzichte van de ander, de groep en onze omgeving in vraag stellen. En reconnaissance is een poging om onze verlangens naar verbinding en onthechting te ritualiseren. Het onderzoekt onze dynamiek van participatie en afwijzing, door een ruimte voor te stellen waar het politieke en het intieme elkaar ontmoeten.
...
In newpolyphonies rewired laat de toeschouwer zich, omgeven door 20 kleine luidsprekers, meevoeren op een reis in voortdurende verandering, waar klanklandschappen verschijnen, om vervolgens opnieuw onder de huid te kruipen. Het geluid werkt aanstekelijk, beroert de lucht en laat golvende patronen trillen, tot op het punt van een lichte duizeling.
Hiros, Caravan production, workspacebrussels, Arts Management Agency (AMA), ZOO/Thomas Hauert, Entropie Production & gasten bundelen de krachten om Brusselse kunstenaars en cultuurwerkers te ontmoeten die vragen hebben over de realisatie van hun projecten binnen het Vlaamse en Waalse kunstendecreet.
Gecreëerd in 2016, neemt het lange termijnonderzoek we dreamt of utopia and we woke up screaming, genoemd naar Roberto Bolaño’s ‘First Infrarealist Manifesto’, voortdurend nieuwe vormen aan en ontwikkelt verder met elke aflevering. Het publiek wordt ondergedompeld in een rechtstreekse radio-uitzending of activeert een performatieve installatie en is er zo getuige van hoe twee zorgvuldig opgebouwde scripts vorm krijgen, geproduceerd en verspreid worden. De toeschouwers worden de hedendaagse luisteraars en verslaggevers. Ze dragen de stemmen van de in het verleden geleverde strijd en avant-gardistische voorstellen. Op die manier worden ze uitgenodigd om de solidariteit met en tussen spelers uit de wereldgeschiedenis die anders onzichtbaar zouden blijven, na te spelen.
Hiros, Caravan production, workspacebrussels, Arts Management Agency (AMA), ZOO/Thomas Hauert, Entropie Production & gasten bundelen de krachten om Brusselse kunstenaars en cultuurwerkers te ontmoeten die vragen hebben over de realisatie van hun projecten binnen het Vlaamse en Waalse kunstendecreet.
Soirée d’études is ontstaan uit Cassiel Gaube’s passie voor het vocabularium van house dance, een clubdans waarvan hij de potentiële kruisingen zoekt met de compositorische benaderingen van hedendaagse dans.
Deze choreografische soirée neemt de vorm aan van een reeks korte, in elkaar hakende fragmenten. Het is een pas de deux met drie, waarbij de dansers het stokje doorgeven om verschillende duo's te vormen.
Vanuit een poging om de kinesthetische mogelijkheden van house dance in kaart te brengen, deconstrueert Soirée d'études het lexicon van deze praktijk om er vervolgens mee te kunnen spelen. Van de karakteristieke groove tot de diverse vormen van footwork, de verschillende aspecten van de stijl worden...
Gisterenavond zag ik jou in mijn gedachten op de dansvloer. Je lachte naar mij. Mama is aan het zingen in de woonkamer. De radio staat aan. “Hoe kan ik jou niet bewonderen … je zit immers voor altijd in mijn hoofd, mijn dromen en mijn hart”. Liefde, mijn hoofd tolt.
Lecture-performance (70min)
Ter gelegenheid van 7 jaar Lecture for Every One maakte Sarah Vanhee een voorstelling met verhalen en herinneringen, kijkend naar de plaatsen waar we vandaag “samen” zouden moeten zijn.
De afgelopen zeven jaar van haar leven was Vanhee een indringer. Ongevraagd en onuitgenodigd liep ze vergaderzalen binnen, en begon te spreken over hoe we als mensen samenleven, over de samenleving als een co-creatie van iedereen. Men kon haar interventie zien als een bom of als een geschenk. Mensen waren verrast, geschokt, ontroerd, boos. Met haar guerrilla-toespraak probeerde ze van elke bijeenkomst een politiek moment te maken. Zo verraste ze meer dan 10.000 mensen, daarbij hun dagelijkse routines doorbrekend door grote...
En reconnaissance verkent choreografie en geluid in een performance die ruimte schept om te experimenteren met wat ons scheidt, verbindt en beweegt als individu en als groep. Ruimte gevend aan wat aanwezig is, aan alle dingen die aanwezig zijn zonder een hiërarchie te maken tussen wat menselijk en niet-menselijk is. En reconnaissance bevraagt de materie en wat haar bezielt, en wil de verbanden tussen het zichtbare en het onzichtbare waarneembaar maken.
Met deze nieuwe creatie wil Gaëtan Rusquet de manier waarop we onszelf situeren ten opzichte van de ander, de groep en onze omgeving in vraag stellen. En reconnaissance is een poging om onze verlangens naar verbinding en onthechting te ritualiseren. Het onderzoekt onze dynamiek van participatie en afwijzing, door een ruimte voor te stellen waar het politieke en het intieme elkaar ontmoeten.
...Basically is een doorlopend live-project van Nikima Jagudajev. Het is een process-based corpus van werk dat met elke iteratie transformeert. Het heeft de vorm aangenomen van een tweedaagse performance, een opnamestudio, een residentie, een schoolplein, een picknick op het strand en een zes maanden durende tentoonstelling. Bij elke uitnodiging verandert niet alleen de context, maar ook de inhoud, omdat nieuwe mensen met nieuwe input worden uitgenodigd in het proces. Jagudajev is geïnteresseerd in sociale vormen; sociale relaties als ruimtelijke relaties en...
Dit is een dans van aanraking. Deze choreografie communiceert voorbij het zichtbare. In een continue interactie tussen performers en publiek verankert zich een stilzwijgende verstandhouding. Ga samen met de performers op deze ontdekkingsreis!
In de performance Record zingt een koor van jongeren al zittend op een richel, een raam, een balkon, een plek op de grens tussen de intieme ruimte van een woning en de openbare ruimte. De liedcompositie is een tekst die voortkomt uit de uitwisseling, bekentenis, verklaring van een hikikomori, met wie de kunstenaar al meer dan een jaar contact heeft.
Hikikomori is de Japanse term die een sociale pathologie beschrijft die sommige mensen, vooral jongeren vanaf de adolescentie, ertoe brengt het contact met de buitenwereld te weigeren en dus op hun kamer te blijven, binnen de muren van hun huis. Dit verschijnsel van sociale terugtrekking heeft zich inmiddels over de hele westerse wereld verspreid, waarbij een verontrustend toenemend aantal jongeren zich opsluit in hun kamer. Een afwezigheid van contact waarvan we allemaal de gevolgen hebben ondervonden tijdens de lockdowns van de...
Basically is een doorlopend live-project van Nikima Jagudajev. Het is een process-based corpus van werk dat met elke iteratie transformeert. Het heeft de vorm aangenomen van een tweedaagse performance, een opnamestudio, een residentie, een schoolplein, een picknick op het strand en een zes maanden durende tentoonstelling. Bij elke uitnodiging verandert niet alleen de context, maar ook de inhoud, omdat nieuwe mensen met nieuwe input worden uitgenodigd in het proces. Jagudajev is geïnteresseerd in sociale vormen; sociale relaties als ruimtelijke relaties en...
Er wordt gezegd dat in de koloniale tijd, in het Boliviaanse Andesplateau, de kolonisten over de Desaguadero-rivier spraken als duivels, als een kwaadaardig waterlichaam. Door de rivier ‘de Duivel’ te noemen, wilden ze haar veranderen in een plek die vermeden, vernietigd en ontgonnen moest worden. De opeenstapeling van eeuwen van onafgebroken vernietiging en extractivisme resulteerde in de voortdurende verwoestijning van de Desaguadero rivier; de transformatie van haar lichaam van water in zout.
In The River and The Devil, dat zowel de materiële als de spirituele verwoestijning van de Desaguadero-rivier behandelt, nodigt Paula Almirón het publiek uit in een choreografische leesruimte waarin een circulatie van woorden, geluiden, gebaren en objecten de ruïnes van dit verdwijnende waterlichaam belichaamt en verbeeldt. Wat voor (levens)vormen kunnen er ontstaan in een ruïne van zout? Hoe kunnen we ons collectief de levende wereld voorstellen in een voortdurend veranderende omgeving?
The River and The Devil is een...
Lecture-performance (60 min, Engels gesproken)
Een stem is net zo uniek als een vingerafdruk. Als we schreeuwen, katapulteren we onszelf naar binnen en onthullen we die dimensie van onszelf tussen lichaam en geest, die misschien het dichtst bij onze ziel ligt. "Om onze mond te openen en geluiden uit een gat in het midden van ons gezicht te laten komen", waarmee we zowel onze sterkste kracht als onze diepste kwetsbaarheid onthullen.
In collected screams deelt...
Soirée d’études is ontstaan uit Cassiel Gaube’s passie voor het vocabularium van house dance, een clubdans waarvan hij de potentiële kruisingen zoekt met de compositorische benaderingen van hedendaagse dans.
Deze choreografische soirée neemt de vorm aan van een reeks korte, in elkaar hakende fragmenten. Het is een pas de deux met drie, waarbij de dansers het stokje doorgeven om verschillende duo's te vormen.
Vanuit een poging om de kinesthetische mogelijkheden van house dance in kaart te brengen, deconstrueert Soirée d'études het lexicon van deze praktijk om er vervolgens mee te kunnen spelen. Van de karakteristieke groove tot de diverse vormen van footwork, de verschillende aspecten van de stijl worden...
Soirée d’études is ontstaan uit Cassiel Gaube’s passie voor het vocabularium van house dance, een clubdans waarvan hij de potentiële kruisingen zoekt met de compositorische benaderingen van hedendaagse dans.
Deze choreografische soirée neemt de vorm aan van een reeks korte, in elkaar hakende fragmenten. Het is een pas de deux met drie, waarbij de dansers het stokje doorgeven om verschillende duo's te vormen.
Vanuit een poging om de kinesthetische mogelijkheden van house dance in kaart te brengen, deconstrueert Soirée d'études het lexicon van deze praktijk om er vervolgens mee te kunnen spelen. Van de karakteristieke groove tot de diverse vormen van footwork, de verschillende aspecten van de stijl worden...
In de performance Record zingt een koor van jongeren al zittend op een richel, een raam, een balkon, een plek op de grens tussen de intieme ruimte van een woning en de openbare ruimte. De liedcompositie is een tekst die voortkomt uit de uitwisseling, bekentenis, verklaring van een hikikomori, met wie de kunstenaar al meer dan een jaar contact heeft.
Hikikomori is de Japanse term die een sociale pathologie beschrijft die sommige mensen, vooral jongeren vanaf de adolescentie, ertoe brengt het contact met de buitenwereld te weigeren en dus op hun kamer te blijven, binnen de muren van hun huis. Dit verschijnsel van sociale terugtrekking heeft zich inmiddels over de hele westerse wereld verspreid, waarbij een verontrustend toenemend aantal jongeren zich opsluit in hun kamer. Een afwezigheid van contact waarvan we allemaal de gevolgen hebben ondervonden tijdens de lockdowns van de...
En reconnaissance verkent choreografie en geluid in een performance die ruimte schept om te experimenteren met wat ons scheidt, verbindt en beweegt als individu en als groep. Ruimte gevend aan wat aanwezig is, aan alle dingen die aanwezig zijn zonder een hiërarchie te maken tussen wat menselijk en niet-menselijk is. En reconnaissance bevraagt de materie en wat haar bezielt, en wil de verbanden tussen het zichtbare en het onzichtbare waarneembaar maken.
Met deze nieuwe creatie wil Gaëtan Rusquet de manier waarop we onszelf situeren ten opzichte van de ander, de groep en onze omgeving in vraag stellen. En reconnaissance is een poging om onze verlangens naar verbinding en onthechting te ritualiseren. Het onderzoekt onze dynamiek van participatie en afwijzing, door een ruimte voor te stellen waar het politieke en het intieme elkaar ontmoeten.
...
I like to think (and
the sooner the better!)
of a cybernetic meadow
where mammals and computers
live together in mutually
programming harmony
like pure water
touching clear sky.
I like to think
(right now please!)
of a cybernetic forest
filled with pines and electronics
where deer stroll peacefully
past computers
as if they were flowers
with spinning blossoms.
I like to think
(it has to be!)
of a cybernetic ecology
where we are free of our labors
and joined back to nature,
returned to our mammal
brothers and sisters,
and all watched over
by...
Er wordt gezegd dat in de koloniale tijd, in het Boliviaanse Andesplateau, de kolonisten over de Desaguadero-rivier spraken als duivels, als een kwaadaardig waterlichaam. Door de rivier ‘de Duivel’ te noemen, wilden ze haar veranderen in een plek die vermeden, vernietigd en ontgonnen moest worden. De opeenstapeling van eeuwen van onafgebroken vernietiging en extractivisme resulteerde in de voortdurende verwoestijning van de Desaguadero rivier; de transformatie van haar lichaam van water in zout.
In The River and The Devil, dat zowel de materiële als de spirituele verwoestijning van de Desaguadero-rivier behandelt, nodigt Paula Almirón het publiek uit in een choreografische leesruimte waarin een circulatie van woorden, geluiden, gebaren en objecten de ruïnes van dit verdwijnende waterlichaam belichaamt en verbeeldt. Wat voor (levens)vormen kunnen er ontstaan in een ruïne van zout? Hoe kunnen we ons collectief de levende wereld voorstellen in een voortdurend veranderende omgeving?
The River and The Devil is een...
I like to think (and
the sooner the better!)
of a cybernetic meadow
where mammals and computers
live together in mutually
programming harmony
like pure water
touching clear sky.
I like to think
(right now please!)
of a cybernetic forest
filled with pines and electronics
where deer stroll peacefully
past computers
as if they were flowers
with spinning blossoms.
I like to think
(it has to be!)
of a cybernetic ecology
where we are free of our labors
and joined back to nature,
returned to our mammal
brothers and sisters,
and all watched over
by...
I like to think (and
the sooner the better!)
of a cybernetic meadow
where mammals and computers
live together in mutually
programming harmony
like pure water
touching clear sky.
I like to think
(right now please!)
of a cybernetic forest
filled with pines and electronics
where deer stroll peacefully
past computers
as if they were flowers
with spinning blossoms.
I like to think
(it has to be!)
of a cybernetic ecology
where we are free of our labors
and joined back to nature,
returned to our mammal
brothers and sisters,
and all watched over
by...
Imagine. Een sci-fi wereld die wordt gevormd door het muzikale genre van reggaeton, de urban dance perreo, de taalkundige ervaring van toegang tot het dagelijks leven door een beperkt begrip van het Engels, en de historische band van Midden-Amerika met de export van exotische vruchten.
Dit is de wereld die Flesh can’t can’ t not’t ‘tis flesh h... oproept, een multisensoriële voorstelling die live muziek, projectie van tekst, dans en beeldhouwwerk vermengt. Twee brandende lichamen leiden ons door de landschappen van een vreemde wereld, om de bitterzoete ondernemingen van de migratie tussen de Global South en Global North en om een deel van de queer geschiedenissen in de Midden-Amerikaanse regio te traceren.
...I like to think (and
the sooner the better!)
of a cybernetic meadow
where mammals and computers
live together in mutually
programming harmony
like pure water
touching clear sky.
I like to think
(right now please!)
of a cybernetic forest
filled with pines and electronics
where deer stroll peacefully
past computers
as if they were flowers
with spinning blossoms.
I like to think
(it has to be!)
of a cybernetic ecology
where we are free of our labors
and joined back to nature,
returned to our mammal
brothers and sisters,
and all watched over
by...
I like to think (and
the sooner the better!)
of a cybernetic meadow
where mammals and computers
live together in mutually
programming harmony
like pure water
touching clear sky.
I like to think
(right now please!)
of a cybernetic forest
filled with pines and electronics
where deer stroll peacefully
past computers
as if they were flowers
with spinning blossoms.
I like to think
(it has to be!)
of a cybernetic ecology
where we are free of our labors
and joined back to nature,
returned to our mammal
brothers and sisters,
and all watched over
by...
In Tactile Quartet(s) bouwt Vera Tussing verder op haar choreografische praktijk waarin ze het potentiële zintuiglijke engagement van het publiek onderzoekt. Het stuk zet het strijkkwartet Quatuor MP4 in communicatie met vier dansers – Yoh Morishita, Zoltán Vakulya, Esse Vanderbruggen, Vera Tussing – en nodigt het publiek uit voor een gelaagde en multi-zintuiglijke ontmoeting tussen beweging en geluid.
In Tactile Quartet(s) bouwt Vera Tussing verder op haar choreografische praktijk waarin ze het potentiële zintuiglijke engagement van het publiek onderzoekt. Het stuk zet het strijkkwartet Quatuor MP4 in communicatie met vier dansers – Yoh Morishita, Zoltán Vakulya, Esse Vanderbruggen, Vera Tussing – en nodigt het publiek uit voor een gelaagde en multi-zintuiglijke ontmoeting tussen beweging en geluid.
Er wordt gezegd dat in de koloniale tijd, in het Boliviaanse Andesplateau, de kolonisten over de Desaguadero-rivier spraken als duivels, als een kwaadaardig waterlichaam. Door de rivier ‘de Duivel’ te noemen, wilden ze haar veranderen in een plek die vermeden, vernietigd en ontgonnen moest worden. De opeenstapeling van eeuwen van onafgebroken vernietiging en extractivisme resulteerde in de voortdurende verwoestijning van de Desaguadero rivier; de transformatie van haar lichaam van water in zout.
In The River and The Devil, dat zowel de materiële als de spirituele verwoestijning van de Desaguadero-rivier behandelt, nodigt Paula Almirón het publiek uit in een choreografische leesruimte waarin een circulatie van woorden, geluiden, gebaren en objecten de ruïnes van dit verdwijnende waterlichaam belichaamt en verbeeldt. Wat voor (levens)vormen kunnen er ontstaan in een ruïne van zout? Hoe kunnen we ons collectief de levende wereld voorstellen in een voortdurend veranderende omgeving?
The River and The Devil is een...
Wat als de schouwburg de maag van een enorme walvis was? Of nee wacht, een futuristisch, volslagen ongekend ecosysteem? Ezra veldhuis en Bosse Provoost zetten het volledige technische apparaat van de schouwburg in om een omgeving op te roepen die zowel de eco sciencefiction van Jeff VanderMeer als de poëzie van Inger Christensen echoot.
In Indoor Weather staan licht, geluid en theatertrekken op gelijke voet met de menselijke performers. Al deze elementen zijn verwikkeld in een mysterieus spel waarvan de spelregels net buiten het bereik liggen van ons begrip. Een schimmelgroen schijnsel valt opeens op het podium en breidt zich daarna als een olievlek uit doorheen de schouwburg; een speler brengt fragmenten uit it, de monumentale gedichtencyclus uit 1969 van de Deense dichteres Inger Christensen; klanklandschappen zwellen en krimpen in de ruimte als waren het...
In deze promenadeperformance bestaande uit dans, immersieve choreografie, sculptuur en geluidskunst vragen Vera Tussing en medewerkers zich af: Wat komt er vóór aanraking?
Onze tastzin is verweven met verlangen, angst, afkeer, troost, plezier, gevaar. Tactiliteit is per definitie een complex fenomeen, dat onze relaties met elkaar en de wereld bepaalt - maar toch vaak ononderzocht blijft. Omdat het zo beladen is met betekenis, vereist aanraking zorgvuldige afweging. En omdat iedereen zijn eigen geschiedenis van aanraking heeft - die kan bestaan uit training, oefening, herinnering en trauma - moet het 'voor' van aanraking altijd opnieuw worden beleefd, zorgvuldig overwogen en heroverwogen bij elke nieuwe ontmoeting.
I like to think (and
the sooner the better!)
of a cybernetic meadow
where mammals and computers
live together in mutually
programming harmony
like pure water
touching clear sky.
I like to think
(right now please!)
of a cybernetic forest
filled with pines and electronics
where deer stroll peacefully
past computers
as if they were flowers
with spinning blossoms.
I like to think
(it has to be!)
of a cybernetic ecology
where we are free of our labors
and joined back to nature,
returned to our mammal
brothers and sisters,
and all watched over
by...
Is er iets dat je wil zeggen of schrijven
maar vind je de woorden niet?
Ga dan langs bij dienst woorden.
Daar verleent de woordverleenster je een luisterend oor. dienst woorden helpt je graag met zaken van hoofd, hart en ziel waarvoor je woorden nodig hebt. Communicatie is er kostbaar. Diverse schrijfsels worden met zorg en precisie, in samenspraak, gecreëerd, binnen een discrete, poëtische setting. dienst woorden is wekelijks te bezoeken op een vaste plek in de stad, gedurende meerdere maanden. De dienst is gratis en publiek toegankelijk, met of zonder afspraak. Meerdere talen zijn beschikbaar.
Op het einde...